

66
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Anayasa Temelinde Psikososyal Engelli Bireylerin ...
hâlinde, tedavisi, eğitimi veya ıslahı için elverişli bir kuruma yerleşti-
rilebileceği veya alıkonulabileceği” hükmü yer almaktadır. PVSK’nun
13. maddesine göre de, “Bir kurumda tedavi, eğitim ve ıslahı için ka-
nunlarla ve bu Kanunun uygulanmasını gösteren tüzükte belirtilen
esaslara uygun olarak alınan tedbirlerin yerine getirilmesi amacıyla,
toplum için tehlike teşkil eden akıl hastası, uyuşturucu madde veya
alkol bağımlısı serseri veya hastalık bulaştırabilecek kişileri, eylemin
veya durumun niteliğine göre koruma altına alır, uzaklaştırır ya da
yakalar ve gerekli kanuni işlemleri yapar”.
II. PSİKOSOSYAL ENGELLİ BİREYLERİN ÖZGÜRLÜK ve
GÜVENLİK HAKKI BAĞLAMINDA SAHİP OLDUKLARI
HAKLAR
A. Genel Açıklama
Kişinin gerek AİHS, gerekse Anayasa’da yer alan düzenleme gere-
ğince sınırlı sayıda sebebe dayalı olarak hukuka uygun bir biçimde kişi
özgürlüğünden yoksun bırakılabileceğini yukarıda ifade etmiştik. An-
cak hangi sebep söz konusu olursa olsun, kişi özgürlüğü ve güvenliği
hakkının temelinde, kişinin özgürlüğünden keyfi bir biçimde yoksun
bırakılmasının engellenmesi düşüncesi yattığından, kişinin hukuka
uygun bir şekilde özgürlüğünden yoksun bırakıldığından söz edile-
bilmesi için, her şeyden önce, özgürlükten yoksun bırakılma halinin
keyfî olmaması gerekir.
12
Bunun önüne geçilebilmesi için ise öncelikle,
yukarıda da ifade ettiğimiz gibi, kişinin özgürlüğünden yoksun bıra-
kılmasında “kanunun öngördüğü usule uygunluk” şartı aranır.
13
Bu
anlamda, iç hukukun AİHS ile uyumu esastır ancak yeterli değildir.
Zira Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) göre, özgürlük ve
güvenlik hakkı bakımından özgürlükten yoksun bırakma tedbirinin iç
hukuka uygunluğu dikkate alınması gereken temel unsurdur fakat her
12
A. H. Robertson ve J.G. Merills, Human Rights in Europe, Manchester University
Press, 3. Baskı, 1993, s. 57; Trechsel,, s. 409; Magdalena Forowicz, The Reception
of International Law in the European Court of Human Rights, Oxford University
Press, 2010, s. 251.
13
Murdoch, s. 32; Osman Doğru ve Atilla Nalbant, İnsan Hakları Avrupa Sözleşme-
si Açıklama ve Önemli Kararlar, Cilt 1, Şen Matbaa, Ankara, 2012, s. 370; Harris,
O’Boyle, Bates ve Buckley, s. 135.