Previous Page  380 / 705 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 380 / 705 Next Page
Page Background

379

TBB Dergisi 2018 (134)

Bedia GÜLEŞ

deyiminden, kazandırmanın mutlaka bağışlama olması gerekmediği

anlaşılmaktadır.

104

Dolayısıyla kazandırmadan kasıt sadece bağışlama

olmayıp, bağışlamanın yanı sıra karma bağışlar, ahlaki ödevin ifası

nedeniyle verilenler denkleştirmenin konusunu oluşturabilir.

105

Kar-

ma bağışın da denkleştirmeye konu kazandırma olabilmesinden çıkan

sonuç ise, kazandırmanın tamamen veya kısmen karşılıksız olabilme-

sidir.

106

Doktrinde mükâfatlandırıcı bağışlama olarak adlandırılan ve min-

net duygusu dolayısıyla yapılan bağışlamalar ise bir görüşe göre tıp-

kı karma bağış gibi denkleştirmeye tâbi olmalıdır.

107

Diğer bir görüşe

göre ise bu tür bağışlamalar ne denkleştirmeye ne de tenkise tabidir.

108

Minnet duygusuyla yapılan bir bağışta miras bırakan, kendisine karşı

gerçekleştirilen bir davranıştan dolayı memnuniyetini bir nebze olsun

ifade etmek üzere kazandırmada bulunduğu için, aslında o davranı-

şın tam karşılığı kazandırmada yoktur. Fakat kişinin kazandırmada-

ki iradesi bunun daha sonra denkleştirilmesine yönelik de değildir.

Bilâkis ona beğendiği davranışından dolayı bir ayrıcalık tanınması

söz konusudur. Bu sebeplerle böyle bir kazandırma, karma bağış ola-

rak nitelendirilebilirse de miras bırakanın iradesi bunun miras payına

mahsup edilmesi yönünde olmadığından denkleştirmeye tâbi olma-

malıdır. Ancak yapılan hizmete karşılık verilen bedelin açıkça fazla

ra, s. 50 vd.; Eren, “Mirasta İade” (birinci bölüm),

s. 355; Dural-Öz, s. 332, 333.

104

Çeyizin ahlaki bir ödevin ifası olduğu tespiti ve örneği için bkz. Turan Başara,

s.51.

105

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku, s. 466; Turanboy, s. 34, 35; Dural/Öz, s. 332;

Antalya-Sağlam, s. 455, 456; Baygın, s. 105. Ancak Yargıtay uygulamalarına göre

ahlaki ödevin ifası ne denkleştirmeye ne de tenkise tabidir, Özuğur, s. 402. Bu-

nunla beraber denkleştirme konusu kazandırmaların yalnızca bağışlama olması

görüşünden hareket eden yazarlar da vardır, bkz. İmre-Erman, s. 524; Turanboy,

s. 34; ücretsiz iş görmelerin de denkleştirmeye konu olamayacağına dair, Baygın,

s. 106.

106

İmre, s. 745; İmre-Erman, s. 524; Turanboy, s. 34; Eren, “Mirasta İade” (birinci

bölüm), s. 354. Ayrıca karma bağışlarında denkleştirmenin konusu olabileceğini

söyleyerek aynı yönde görüş beyanları için bkz. Dural-Öz, s. 332; Özuğur, s. 402;

İnan-Ertaş-Albaş, s. 566.

107

Mükâfatlandırıcı bağışlama ve bunun denkleştirmeye tabi olması gerektiği yö-

nündeki görüşler için bkz. Turan Başara, s. 54, 55.

108

Turanboy, s. 35; Günay, Mirasta Denkleştirme (İade) Davası ile Miras Sebe-

biyle İstihkak Davası, s. 76. Yargıtay’ın da bu görüşte olduğu ifade edilmiştir,

bkz. Özuğur, s. 402. Konuyla ilgili kararı için 2. HD, 24.11.1983, E. 1983/7795,

K. 1983/9208,

http://www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.htm

(erişim tarihi:

26.02.2016, saat 11.01).