134

383

TBB Dergisi 2018 (134)

Bedia GÜLEŞ

mirasbırakan bu kazandırmayı mirasçısına, daha sonra miras payının

içinde hesap edilmek, ondan indirilmek üzere yapmış olmalıdır.

Mirasbırakanın söz konusu kazandırmasının denkleştirmeye tâbi

olup olmadığını tespit ederken, ilk olarak göz önünde bulundurulacak

husus mirasbırakanın iradesidir.

120

Şayet mirasbırakanın denkleştirme

konusunda bir iradesi tespit edilememişse m. 669/2 devreye girecek-

tir.

121

Nitekim m. 669/2’ye göre altsoyun çeyiz, bir malvarlığı veya

kuruluş sermayesi alması ya da borçtan kurtarılması gibi aldığı ka-

zandırmalar denkleştirmeye tabidir. Madde sadece altsoy olarak belir-

leme yaptığı için de diğer mirasçılar bu karinenin dışında kalmakta ve

denkleştirmeye tâbi olmama karinesine dâhil olmaktadırlar. O hâlde

tasarrufun akıbetinin belirlenmesine sebep olan mirasbırakanın irade-

si, içeriği kadar iradenin tespiti bakımından da önem arz etmektedir.

Miras bırakanın denkleştirmeden muaf tutma iradesi için ilk ola-

rak söylenmesi gereken, bu iradenin açık olmasıdır.

122

İradenin açık

olmasından kasıt, başkaca bir unsur gerekmeksizin içeriğinin anlaşı-

labilmesidir.

123

Denkleştirmeden muaf tutma iradesi, söz, yazı ya da

işaretle belirtilebilir veya cümlenin mefhumu muhalifinden bu irade

anlaşılabilir.

124

Ancak zımnî irade beyanları muafiyet sonucunu doğur-

120

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 468; İmre, s. 747; İmre-Erman, s. 526; Gü-

nay, Mirasta Denkleştirme (İade) Davası ile Miras Sebebiyle İstihkak Davası,

74;

Eren,

“

Mirasta İade” (ikinci bölüm), s. 720; Köprülü, s. 411, 412;

İnan-Ertaş-

Albaş, s. 567; Dural-Öz, s. 321; Özuğur, s. 403; Tüfek, s. 260; Serozan-Engin, s. 642;

Baygın, s. 106; Aydın-Ünver,

s. 114.

121

İmre, s. 747; İmre-Erman, s. 526; Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 468; Köp-

rülü, s. 411, 412;

İnan-Ertaş-Albaş, s. 567; Eren, “Mirasta İade” (ikinci bölüm), s.

720; Dural-Öz, s. 333; Aydın-Ünver,

s. 114; Öztan, s. 502; Özuğur, s. 403; Tüfek, s.

260; Günay, Mirasta Denkleştirme (İade) Davası ile Miras Sebebiyle İstihkak Da-

vası,

s. 74; Baygın,

s. 106. “Kanun koyucu;…mirasbırakanın altsoyunun arasında

eşitsizliği bozmak istemediğini, şu halde altsoydan birisine kazandırma yapınca,

bunu “caba”dan değil, miras hissesine mahsuben yaptığını kabul etmiştir”, Ha-

temi, s. 50.

122

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 456 vd.; İmre, s. 733; İmre-Erman, s. 519;

Eren, “Mirasta İade” (ikinci bölüm), s. 723; Gönensay-Birsen, s. 347; Hatemi, s. 50;

Turan Başara, s. 61; Antalya-Sağlam, s. 459; Dural-Öz, s. 330; Özuğur, s. 403; Öz-

tan, Miras Hukuku, s. 511; Köprülü, s. 412; Tüfek, s. 271; Berki, A. H., s. 296. Miras

bırakanın oğluna taşınmazını kayıtsız ve koşulsuz olarak bağışladığından iade

davasının dinlenmeyeceğine dair, Yargıtay 2. HD. T. 15.9.2014, E. 2014/17095, K.

2014/17454 (Özuğur, s. 425).

123

Yargıtay HGK 17.1.1962 tarihli, Esas:2/61, Karar: 6 (Karar için bkz. Kocayusufpa-

şaoğlu, Miras Hukuku,

s. 457; Tüfek, s. 271 ).

124

Yargıtay HGK 17.1.1962 tarihli, Esas:2/61, Karar: 6 (Karar için bkz. Kocayusufpa-