

Avrupa Birliği Hukukunda Temel Haklar ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Sistemi ile ...
64
Kararda, AİHS’nin rolü,
“Avrupa kamu düzeninin anayasal aracı”
olarak tanımlanmaktadır. AİHM, müdahalenin tabiatını, el koyma ve
yaptırım rejimi ile ilgili genel menfaati değerlendirmekte ve
“Mülki-
yetin Korunması”
başlıklı AİHS’nin 1 inci Protokolünün 1 inci madde-
sinin ihlal edilmediği sonucuna varmaktadır. Özellikle, kararda,
“AB
yükümlülüklerinin yerine getirilmesi dolayısıyla AİHS’den doğan yüküm-
lülüklerin ihlal edilmiş sayılmayacağı”
tespiti önem taşımaktadır. Bu an-
lamda, konu ile ilgili olarak, gerek ABAD’ın, gerek AİHM’nin kararla-
rının bulunması çarpıcıdır.
AİHM’nin, 2010 tarihli
Case of Schalk and Kopf v. Austria
kararın-
da da,
71
davacılar, aynı cins evlilikleri konusunda ayrımcılığa tabi tu-
tulduklarını iddia etmektedirler. Bu anlamda, kararda, Temel Haklar
Şartı’nın 9 uncu maddesine
72
atıf yapılmakta ve ayrıca, konu ile ilgili
AB Hukuku kapsamındaki yönergelere de değinilmektedir. AİHM’nin
2010 tarihli
Case of Neulinger and Shuruk v. Switzerland
kararında da,
73
AİHS’nin bireysel insan haklarının korunması için
“Avrupa kamu dü-
zeni aracı olarak”
özel karakteri belirtilmekte ve AB Temel Haklar Şar-
tının çocuk haklarıyla ilgili 24 üncü maddesinin ikinci fıkrasına
74
atıf
yapılmaktadır.
Temel Haklar Şartı’nın Topluluk hukukunda güç kazanmasının,
temel hakların, Avrupa çerçevesinde korunmasındaki bütün sorun-
ları ortadan kaldırmadığı belirtilmektedir. Hatta, aksine, Topluluk
hukukunun özerkliği ve buna yönelik olarak, ABAD’ın yetkilerinin
güçlendirilmesinin, Avrupa bağlamında bu haklara yargısal koru-
ma sağlayan bu iki sistemin –AİHS ve Topluluk sistemlerinin-, karşı
karşıya gelmesine yolaçabilecek tehlikeli bir gelişme olarak değer-
lendirildiği görülmektedir.
75
Bu bağlamda, Şart ile Sözleşme arasın-
daki farklılıklar dikkate alınırsa, iki belge arasındaki olası çatışmanın
Şart’ın hükümleri yoluyla bütünüyle önlenemeyeceği dile getirilmek-
tedir. ABAD’ın temel haklar ile ilgili içtihatlarında, AİHS ile birlikte
AİHM kararlarına da açık referanslar yaptığı, ancak, bazı durumlar-
71
Karar tarihi: 24.06.2010.
72
Bkz. dn. 27.
73
Karar tarihi: 6.7.2010.
74
Bk. dn. 28.
75
Mahmut Göçer,
“Avrupa Birliği ve Temel Hakların Korunması”
,
Anayasa Yargısı
Dergisi,
No:17, 2000, s. 386.