Background Image
Previous Page  130 / 529 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 130 / 529 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (98)

Aysel Ceren MUTLU

129

Madde 25

:

“Bir kanuna müstenit olmadıkça vergi ve rüsumat namı ile

nam-ı aherle hiç kimseden bir akçe alınmaz.”

Tarihimizde ilk Anayasa olarak kabul edilen Kanun-i Esasi (1876),

vergilendirme konusunda vergilerin kanuniliği gibi oldukça önemli

bir takım ilkelere yer vermiş ancak idareye yetki devrini içeren her-

hangi bir hükme yer vermemiştir. Dolayısıyla her ne kadar bu yetkinin

yasamaya ait olduğu belirtilmiş olsa da, idareye Anayasa’ya aykırılık

oluşturacak şekilde yetki tanınmasının önüne geçilememiştir.

15

Ekonomisi iyice kötüye giden Osmanlı Devleti altından kalkama-

dığı dış borçları nedeniyle bağımsız bir devlet olmanın en önemli gös-

tergelerinden olan vergileme hakkını Duyun-u Umumiye İdaresi’nin

kurulmasıyla kaybetmiştir. 1908 tarihindeki İkinci Meşrutiyet diğer

kurumlarda olduğu gibi vergi sistemini yaşatmaya yetmemiştir. Kur-

tuluş Savaşı’nın nihayetinde vergilendirme yetkisi konusundaki söz

hakkının sahibi artık yeni kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisi ol-

muştur ama dönemin şartları nedeniyle 1921 Anayasası’nda vergilen-

dirmeyle ilgili herhangi bir hükme yer verilmemiştir. Bununla birlikte

çıkarılan ilk kanun devlet bütçesinin toparlanması konusunda hasıl

olan aciliyattan dolayı bir vergi kanunudur.

16

Meclis, 1922’de yayınla-

dığı tebliğ ile vergilendirmeyle ilgili tüm yetkinin mecliste olduğunu

ve Duyun-u Umumiye İdaresi ile İstanbul hükümeti arasındaki tüm

anlaşmaların geçersiz olduğunu belirtmiştir.

17

1924 Anayasası

’na gelindiğinde 85. madde ile

“vergilerin kanuna

dayalı olması”

ilkesine yer verildiğini görüyoruz:

Madde 85

:

“Vergiler ancak kanunla salınır ve alınır. Devletçe, illerin

özel idarelerince ve belediyelerce alına gelmekte olan resimler ve yüklemeler,

kanunları yapılıncaya kadar alınabilir.”

Ancak bu dönemde denetim merciinin olmayışı, Anayasa’nın yer

verdiği ilkelerin uygulanmasını engellemiştir.

63. maddesinde

“vergilendirmede genellik”,

“mali güce göre vergilen�

dirme”

ve

“vergilerin kanuniliği”

ilkelerini barındıran

18

1961 Anayasası

15

Üstün Ümit Süleyman, Türk Vergi Hukukunda İdarenin Takdir Yetkisi, Ankara

2007, s.191.

16

Uluatam / Methibay, s. 27.

17

Çağan Nami, Vergilendirme Yetkisi, İstanbul 1982.

18

Akyazan, s.7.