Background Image
Previous Page  169 / 477 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 169 / 477 Next Page
Page Background

Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Türk Mahkemelerinin Milletlerarası Yetkisine Etkisi

168

Giriş

4 Ekim 1927 tarihinde yürürlüğe giren 1086 sayılı Hukuk Usulü

Muhakemeleri Kanunu

1

(HUMK), İsviçre’nin Neuchatel Kantonu’na

ait 1925 tarihli Medeni Usul Kanunu’ndan tercüme edilerek alınmıştır.

HUMK, yürürlüğe girmesinden itibaren belirli maddelerinin ve belirli

kurumların değiştirilmesi biçiminde yaklaşık otuz kez değişikliğe uğ-

ramıştır. Bu değişiklikler sonucu ortaya çıkan farklı kavram kullanım-

ları, 2001 tarihli Milletlerarası Tahkim Kanunu

2

(MTK) ile 2004 tarihli

Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin

Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun

3

’un yürürlüğe girmesi,

ülkemizde adil yargılanma hakkının sağlanabilmesi ihtiyacı, Neucha-

tel Medeni Usul Kanunu’nun değişmesi sebepleriyle yeni bir kanun

hazırlama gereği doğmuştur

4

. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanu-

nu (HMK), 4.2.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmış ve 1.10.2011

tarihinde yürürlüğe girmiştir.

HMK ile iç hukukta yetki konusunda daha sistematik, daha açık

bir düzenleme yapılmaya çalışılmıştır

5

.

Yabancılık unsuru içeren bir uyuşmazlığın Türk mahkemelerinde

görülmesi için uyuşmazlık ile Türkiye arasında bir bağlantı kurabil-

mek gerekir. Aksi takdirde, Türk mahkemesinin milletlerarası yetkisi

doğmayacak ve dava Türkiye’de görülemeyecektir. Türk mahkeme-

lerinin milletlerarası yetkisine ilişkin Milletlerarası Özel Hukuk ve

Usul Hukuku Hakkında Kanun

6

(MÖHUK) md. 40, iç hukukun yer

itibariyle yetki kurallarına atıf yapmaktadır. Dolayısıyla, bir davada

HMK uyarınca yer itibariyle yetkili bir mahkeme mevcut değilse, Türk

mahkemelerinin o dava için milletlerarası yetkisi de yoktur

7

. Bir başka

1

Bu çalışmaya başlamam konusunda beni teşvik eden Sayın Prof. Dr. Hakan

PEKCANITEZ’e; çalışmanın taslaklarını okuyarak görüşlerini benimle paylaşan

Yrd. Doç. Dr. Ali YEŞİLIRMAK’a ve bu çalışma esnasındaki kıymetli yardımların-

dan dolayı Arş. Gör. Ekin HACIBEKİROĞLU’na teşekkür ederim. Metnin içeriği-

nin sorumluluğu elbette yazarına aittir.

R.G. 2/3/4.7.1927 – 622, 623, 624.

2

R.G. 5.7.2001 – 24453.

3

R.G. 7.10.2004 – 25606.

4

Genel Gerekçe,

http://www2.tbmm.gov.tr/d23/1/1-0574.pdf.

5

Genel Gerekçe,

http://www2.tbmm.gov.tr/d23/1/1-0574.pdf.

6

R.G. 12.12.2007 – 26728.

7

Ergin Nomer,

Devletler Hususi Hukuku

, Beta, Yenilenmiş 19. Bası, İstanbul 2011, s.

440; Ergin Nomer,

Milletlerarası Usul Hukuku,

Beta, İstanbul 2009, s. 87 (Usul); Baki