469 / 537
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları
468
55. Frankfurt Bölge Mahkemesi 28 Ağustos 2006 tarihinde başvurucu-
nun adli yardım talebini reddetmiştir. Başvurucu bu karara karşı
Üst Mahkemeye başvurmuştur.
56. Frankfurt Üst Mahkemesi, 28 Şubat 2007 tarihinde başvurucu-
nun üst başvurusunu reddetmiştir. Bölge Mahkemesi tarafından
gösterilen gerekçeleri benimseyen Üst Mahkemeye göre, özellikle
polisler D. ve E. başvurucuyu tehdit ederken, dokunulmaz olan
insan onurunu ihlal etmişler ve böylece resmi görevlerine aykırı
davranmışlardır. Ancak Üst Mahkemeye göre başvurucu, işkence
tehdidi ile manevi zarar arasındaki nedensellik bağını kanıtlayabi-
lecek durumda değildir. Bu memurların yaptıkları tehdit, bir çocu-
ğun öldürülmesinin yarattığı travma ile karşılaştırıldığında ihmal
edilebilir düzeydedir. Kaldı ki, başvurucunun dediği gibi polis E.
kendisini tartaklamış, başını duvara çarpmasına sebep olmuş veya
göğsünde bere oluşturacak şekilde bir kez vurmuş olsa bile, böy-
lesi fiziksel bir zarar, tazminat ödemeyi gerektirmeyecek kadar
hafiftir. Dahası, işkence tehdidiyle insan onurunun ihlal edilmiş
olması, başvurucuya tazminat ödenmesini gerektirmez, çünkü
başvurucunun ifadelerinin delil olmaktan dışlanması ve polislerin
mahkum edilmeleri, başvurucuyu yeterince tatmin etmiştir.
57. Başvurucunun yaptığı anayasa şikayeti, Federal Anayasa Mahke-
mesi tarafından 19 Ocak 2008 tarihinde kabul edilmiş, Üst Mah-
keme kararı bozulmuş ve dosya yeniden Üst Mahkemeye gönde-
rilmiştir. Anayasa Mahkemesine göre Üst Mahkeme, adli yardım
talebini reddetmekle, mahkemeye başvurma konusunda eşitlik
ilkesini ihlal etmiştir. Anayasa Mahkemesine göre Üst Mahkeme,
başvurucunun işkence tehdidini kanıtlayamayacağını söylemekle
spekülasyonda bulunmuştur. Ayrıca başvurucunun sorgu sıra-
sında aldığını iddia ettiği fiziksel yaraların öneminin az olduğunu
söylemek kolay değildir. Dahası, başvurucunun tatmin edilmiş ol-
masına rağmen insan onurunun ihlal edilmiş olması nedeniyle taz-
minat alma hakkı bulunup bulunmadığı zor bir hukuki sorun olup,
bu konuda temyiz mahkemesinin emsal kararı bulunmamaktadır.
Dolayısıyla bu mesele adli yardım davasıyla karara bağlanamaz.
58. Dava, dosyanın gönderildiği Frankfurt Mahkemesi’nde halen de-
vam etmektedir.