64 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Eyüp İPEK
63
ilgili vermiş olduğu kararlarında, kiralanana eşya koymayı ve hatta
hayvan bağlamayı ihtiyacın kapsamında değerlendirmekteydi
7
. Örne-
ğin, kiraya verenin kendisinin oturduğu yerin altında bulunan kiradaki
odayı odun koymak gibi bir nedenle boşaltabilmesi mümkün olmakta-
dır
8
. Anne babasını, kardeşini veya torununu kiralananda oturtamayan
kişinin, kiralanana eşyasını koyabilmesi doktrinde eleştiri konusu ol-
makta ve en azından düz çizgi hısımları ile Medeni Kanun’umuza göre
bakmakla yükümlü olunan kişilerin de bu kanunun kapsamına girme-
si yönünde değişik teklifleri dile getirilmekteydi
9
. 6098 sayılı Kanun’la
düz çizgi hısımları madde kapsamına alındığı gibi, kiraya verenin
“ka-
nun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler”
in gereksinimi de kira
sözleşmesini sona erdirme sebebi olarak sayılmıştır. TBK. m. 350’nin
gerekçesinde, Türk aile içi ilişkilerinin dikkate alındığı ve uygulama-
da
10
piyano ve otomobil koymayı veya hayvan bağlamayı geçerli gerek-
sinim sayan, ancak ana, baba ve kardeşlerin gereksiniminin dışlanması
sonucunu doğuran düzenlemenin ve buna dayanan uygulamanın be-
nimsenmemiş olduğu ifade edilmiştir.
“Kanun gereği bakmakla yükümlü
olduğu diğer kişiler”
çevresinin ise, TMK. m. 364 gibi hükümlerle belirle-
neceği belirtilmiştir
11
. TBK. ’nun 350. maddesinde altsoy ve üstsoy açık-
ça ifade edildiği için, TMK. m. 364 hükmü kapsamında geriye sadece
kiraya verenin bakmakla yükümlü olduğu kardeşleri kalmaktadır ve
bakmakla yükümlü olunan kardeşlerin zorunlu konut ihtiyacı nede-
niyle de kira sözleşmesi sona erdirilebilecektir. TMK. m. 364 hükmün-
de nafaka vermekle yükümlü olunacak kişiler altsoy, üstsoy ve kar-
deşler olarak sayılmışken, Türk aile yapısına baktığımızda bakmakla
yükümlü olunan kişilerin kapsamına gelin, damat ve diğer akrabalar
da girebilmektedir. Ancak kanunkoyucu buna bir sınır koymak istemiş
ve kanunen bakmakla yükümlü olunacak kişileri TMK. m. 364 hükmü
ile altsoy, üstsoy ve kardeşler olarak sınırlamıştır.
7 Y. 6. HD., E. 2434, K. 5435, T. 16. 10. 1961, Senai Olgaç, Gayrimenkul Kiraları Hak-
kında Kanun Açıklanması ve Uygulanması, Ankara, 1978, s. 119, (Eser sonraki
atıflarda
“GKHK”
şeklinde kısaltılacaktır).
8 Y. 6. HD., E. 10743, K. 10937, T. 28. 11. 1996, (Cevdet Yavuz/Burak Özen/Faruk
Acar,
Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler
, 7. Bası, İstanbul, 2007, s. 349, dn. 17).
(Eser sonraki atıflarda
“Özel Hükümler”
şeklinde kısaltılacaktır).
9 Burcuoğlu, a. g. e., s. 393-394.
10 Yargıtay, kiraya verenin odun veya diğer eşya koymak, hayvan bağlamak ihtiya-
cı ile alt kattaki tek odayı tahliye ettirebileceğine karar vermiştir. Bkz. Y. 6. HD.,
2434/5435, T. 16. 10. 1961, (F. Necmettin Feyzioğlu, Borçlar Hukuku, Hususi Kısım,
Akdin Muhtelif Nevileri, C. I, 4. Bası, İstanbul, 1980, s. 627, dn. 316’dan naklen).
11 Madde gerekçesi için bkz. Antalya, a. g. e., s. 397.