TBB Dergisi 102. Sayı

6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu ile Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Tahliye ...

mesinin tümüyle devredildiği yani sözleşmenin yüklenilmesi ile mey-

dana gelen taraf değişikliğinin kanun uyarınca olduğu doktrinde de

kabul edilmektedir

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 310. maddesi ile 818 sayılı

Borçlar Kanunu’nun 254. maddesince yeni malike tanınan tahliye im-

kanı ortadan kaldırılmış ve kiracıyı korumak amacıyla yeni malikin

kiralananı edindiği anda, kanun gereği, kira sözleşmesinin tarafı ola-

cağı hükmü getirilmiştir. Böylece eski malikin kira sözleşmesiyle sahip

olduğu mevcut hak ve yükümlülükler, eski malikin şahsına bağlı olan-

lardan başka, bütünüyle yeni malike geçecek, kiracının kiracılık hakkı

da yeni malike karşı ileri sürülebilecektir

. Ancak 6570 sayılı Kanun’la

yeni malike tanınan tahliye imkanı, konut ve çatılı işyerleri açısından

6098 sayılı Kanunun 351. maddesi ile muhafaza edilmiştir. Böylece ta-

şınmazı sonradan edinen kişi, 6570 sayılı Kanunun 7/d maddesinde

kabul edildiği gibi

, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 351. mad-

desine göre kendisine tanınan özel dava hakkı yerine, dilerse önceki

kiraya verene ait bir sebebe dayanarak da halef sıfatıyla dahil olduğu

kira sözleşmesini, dava yoluyla sona erdirebilecektir.

Türk Borçlar Kanunu’nun 6570 sayılı Kanunu’nun 7/d maddesini

karşılayan 351. maddesine göre, kiralananı sonradan edinen kişi; ken-

disi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü oldu-

ğu diğer kişiler için kiralananı konut veya işyeri olarak kullanma zo-

runluluğu varsa dava yoluyla kira sözleşmesini sona erdirebilecektir.

Türk Borçlar Kanunu’nun iki fıkradan oluşan 351. maddesinin birinci

fıkrasında, yeni malikin kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirmek

amacıyla, konut veya işyeri gereksinimlerini ileri sürebileceği kişiler,

35 Haluk Nami Nomer, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 6. Baskı, İstanbul, 2008,

s. 199; Herman Becker,

İsviçre Borçlar Kanunu Şerhi, İkinci Bölüm, Çeşitli

Sözleşme İlişkileri

, Çev. A. Suat Dura,, y. y., 1993, s. 268-269. Sözleşmenin yük-

lenilmesi ile ilgili ayrıca bkz. Fikret Eren, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 10.

Baskı, İstanbul, 2008, s. 1206-1207.

36 Cevdet Yavuz/Faruk Acar/Burak Özen, Borçlar Hukuk Dersleri (Özel Hüküm-

ler), 9. Bası, İstanbul, 2011, s. 212 (Eser sonraki atıflarda BH Dersleri şeklinde kı-

saltılacaktır).

37 Burcuoğlu, a. g. e., s. 438; Zevkliler, a. g. e., s. 263; Canan Ünal,

“Yargıtay Kararları

Işığında Borçlar Kanunu ve Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Göre Kira Sözleş-

mesinin Sona Erme Nedenleri”

İBD.,

Yıl 2010, C. 84, S. 3, s. 1534-1535. Y. 6. HD., E.

1992/758, K. 1992/1150, (Burcuoğlu, a. g. e., s. 438). Y. 6. HD., E. 5866, K. 5861, T.

29. 06. 1999, (Zevkliler, a. g. e., s. 263,dn. 320).