Background Image
Previous Page  325 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 325 / 473 Next Page
Page Background

Tazminat Hükmünün Değiştirilmesi Amacıyla Açılan Davanın Yargılama Hukukundaki Yeri

324

3. TAZMİNATIN TESPİTİ

I. Tazminat ile Zarar Arasındaki İlişki

Tazminatın kapsamını tayin eden temel unsur uğranılan zarardır.

Borçlar Hukuku bağlamında haksız fiilin borç kaynağı olması yönüyle

ilgilenilmektedir. Haksız fiilin borç doğurmasından amaç doğan zara-

rın giderilmesidir

42

. Tazminat zararın üst sınırını oluşturur. Bu sınırın

üzerinde tazminata hükmedilmesi söz konusu olmaz. Çünkü tazmina-

tın amacı zararı gidermektir

43

.

Tazminat zararın altında kalabilir. Tazminat davasında birinci

aşama zararın hesabı, ikinci aşama ise tazminatın hesaplanmasıdır.

Tazminatın hesaplanmasında indirim sebeplerinin dikkate alınması

sebebiyle tazminat zararın altında kalabilir

44

.

II. Tazminatın Şekli ve Kapsamı

Borçlar Kanunu’nun 51’nci maddesine göre, hakim tazminatın

kapsamını ve ödenme biçimini durumun gereğini ve özellikle kusurun

ağırlığını göz önüne alarak belirler. Bu bağlamda tazminata genellikle

para olarak hükmedilmektedir. Ancak kanunun bu düzenlemesi ha-

kime para yerine başka bir tazmin şekline de karar verebilme olanağı

tanımıştır.

Zararın tazmininde en çok iki yol karşımıza çıkmaktadır. Zararın

para ödenerek giderilmesi söz konusu ise nakden tazmin; para öden-

mesi dışında bir yolla giderilmesi söz konusu ise bu tarzdaki tazmin

aynen tazmin olacaktır.

Aynen tazmin halinde haksız fiilden önceki durum yeniden ve ay-

nen tesis olunur

45

. Bu durumda zarar görenin malvarlığının eski haline

getirilmesi için para ödenmesi dışında bir yol izlenecektir. Örneğin,

zarar verilen malın tamir edilmesi veya yok edilen bir malın bir eşinin

verilmesi gibi hallerdir.

Nakden tazminde ise, zararın para ile ödenerek giderilmesi kararı-

na hükmedilmektedir. Bir başka ifadeyle nakden tazmin zarar görenin

42

Kılıçoğlu, s. 410.

43

Oğuzman/ Öz, s. 548.

44

Kılıçoğlu, s. 411.

45

Reisoğlu, s. 169.