TBB Dergisi 106. Sayı

Tazminat Hükmünün Değiştirilmesi Amacıyla Açılan Davanın Yargılama Hukukundaki Yeri

330

Madde metninde yer alan “…kararın kesinleşmesinden başlayarak iki

yıl içinde tazminat hükmünün değiştirilebileceği…” ifadesi ile kesin-

leşmiş bir mahkeme kararının varlığı ve bunun sonucunda gidilebilen

bir hukuki çare olarak değişiklik davasının açılabileceği sonucu orta-

ya çıkmaktadır.

A. Değişiklik Davasının Hukuksal Çare Olabilme Özelliği

Değişiklik davası kararın kesinleşmesinden sonra gidilebilecek

dar ve teknik anlamda bir kanun yolu değildir. Medeni usul huku-

kunda tarafların özel hukuka ilişkin hakları söz konusu olduğundan

kanun yolu kontrolü kendiliğinden değil ancak taraflardan birisinin

başvurusu üzerine yapılır. Mahkeme kararlarına karşı, tarafların karşı

koyabilecekleri bazı başvuru olanakları düzenleme alanı bulmuştur.

Bu başvuru olanaklarına hukuki çare denir

. Değişiklik davası ancak

hukuki çare olarak değerlendirilebilecek bir dava olarak kabul edile-

bilir. Ancak hukuki çare ve kanun yolu birbirleriden tamamen ayrı-

labilen kavramlar değildir. Geniş anlamda kanun yolu hukuki çareyi

de kapsar bir nitelik taşır. Kanun yolu ise, davanın taraflarına tanınan

bir hukuki yoldur ve bununla yanlış olan kararların daha doğru bir

ifadeyle yanlış olduğu iddia edilen kararların tekrar incelenmesi ve

değiştirilmesi sağlanır

. Kanun yolu da kendi içersinde geniş anlamda

kanun yolu ve dar anlama kanun yolu olmak üzere ikiye ayrılır

Geniş anlamda kanun yolundan anlaşılması gereken mahkemele-

rin her türlü yargısal kararlarının bir üst derece yargı yerince gözden

geçirilmesini ve gerekiyorsa yargılama yapılıp yeni bir karar alınması-

nı öngören hukuki yol olarak kabul edilir.

Dar ve teknik anlamda kanun yolu ise, mahkemelerin yalnızca

nihai kararlarının bir üst derece yargı yerince gözden geçirilmesini

gerekiyorsa yeniden yargılama yapılıp yeni bir karar verilmesini he-

Pekcanıtez, / Atalay, / Özekes, s. 738.

Kuru/ Arslan/ Yılmaz, s. 585; Pekcanıtez, / Atalay, / Özekes, s. 738; Karslı, Ab-

durrahim: Medeni Muhakeme Hukuku Ders Kitabı, İstanbul, 2011, s. 657; Alan-

goya, Yavuz/ Yıldırım, Kamil/ Deren-Yıldırım, Nevhis: Medeni Usul Hukuku

Esasları, İstanbul, 2009, s.506; Postacıoğlu, İlhan: Medeni Usul Hukuku Dersleri,

İstanbul, 1966, s. 517.

Kuru/ Arslan/ Yılmaz, s. 585; Pekcanıtez, / Atalay, / Özekes, s. 738; Karslı, s. 657;

Alangoya/ Yıldırım/ Deren-Yıldırım, s.506; Postacıoğlu, s. 517.