TBB Dergisi 106. Sayı

Tazminat Hükmünün Değiştirilmesi Amacıyla Açılan Davanın Yargılama Hukukundaki Yeri

328

Birlikte kusur zararın doğmasına yol açabileceği gibi, zararın art-

masına da yol açabilir. Özellikle zarar görenin tahrik oluşturan fiilleri

şeklinde ortaya çıkan durumlarda zararın doğumunda birlikte kusu-

run varlığından söz edilir

. Birlikte kusurun zararın artmasında etkili

olabileceği haller ise daha çok bedensel zararın varlığı halinde zararın

artmasını önleyecek tedbirlerin alınmamasında ortaya çıkar. Alınacak

tedbir zarar gören için bir tehlike teşkil etmiyorsa ve makul bir insan-

dan bu tedbire başvurması beklenirse zarar görenin aksine bir davra-

nışı birlikte kusurun doğmasına yol açacaktır

D. Zarar Verenin Ekonomik Durumu

Borçlar Kanunu’nun 52/2’nci maddesine göre zarara hafif kusu-

ruyla sebep olan tazminat yükümlüsü, tazminatı ödediğinde yoksul-

luğa düşecek olur ve hakkaniyet de gerektirirse hakim tazminatı indi-

rebilir.

Kural olarak zarar verenin bu madde hükmünden yararlanabil-

mesi için iki unsurun varlığı aranır;

İlk olarak zarardan sorumlu olan kişinin ağır kusurunun bulun-

maması gerekir. Bir başka ifadeyle zarar veren, kasıtlı hareket etmemiş

ve zararın meydana gelmesinde ağır bir ihmali yoksa zarar verenin,

zararın tamamından sorumlu tutulması hakkaniyete aykırı olur.

İkinci olarak, zararın tamamının tazminine hükmedilmesinin sorum-

luyu zor duruma düşürecek olması halinde de tazminatta indirim uy-

gulanabilir. Her ne kadar zarara görenin zararının tamamı zarar veren

tarafından giderilmek gerekiyorsa da bazı hallerde bu durum zarar

verenin zor duruma düşmesine neden olabilir. Burada sözü edilen zor

durum zarar görenin ekonomik açıdan muhtaç duruma düşmesi, işini

ve düzenini kaybetmesi olarak anlaşılmalıdır

Burada dikkat edilmesi gereken husus ise Borçlar Kanunu’nun

52/2’nci fıkrasının uygulandığı hallerde 1’inci fıkradan farklı olarak

tazminat talebinin reddine karar verilemeyecektir. Burada sadece in-

dirim sebebi söz konusu olabilecektir

Kılıçoğlu, s.414.

Oğuzman/Öz, s. 555.

Kılıçoğlu, s. 416.

Kılıçoğlu, s. 415.