TBB Dergisi 106. Sayı

TBB Dergisi 2013 (106)

Özcan ÖZBEY

sadece kırıcı, şaşırtıcı veya rahatsız edici olmasının müdahalenin haklı

gösterilmesi için yeterli olmayacağını yinelemektedir (bkz. yukarıdaki

paragraf 58). Mevcut davada söz konusu olan, nefret konuşmaları ve

şiddetin yüceltilmesidir.

Başvuranın bu mektuplarda bulunan görüşler ile şahsen bağlantılı

olmadığının doğru olmasına rağmen, mektupların yazarlarına şiddet

ve nefretin körüklenmesi için bir araç temin etmiştir. Dergi ile sade-

ce ticari açıdan bağlı olduğu ve yazı isleri müdürlüğü sorumluluğu

taşımadığı gerekçesi ile mektupların içeriğine ilişkin her türlü cezai

sorumluluktan muaf tutulması gerektiği yönünde başvuran tarafın-

dan ileri sürülen iddiayı reddetmektedir. Başvuran mal sahibi olup,

bu konumu itibarıyla derginin yazı isleri yönetimini şekillendirme

hakkına sahiptir. Bu nedenle, halk için bilgi toplanması ve dağıtılması

konusunda derginin yazı işleri ve muhabir personelinin görev ve so-

rumlulukları açısından vekaleten sorumlu olup, bu durum da çatışma

ve gerginlik durumlarında daha büyük önem taşımaktadır.

Yukarıdaki hususlar dikkate alındığında Mahkeme, derginin sa-

hibi olarak başvurana uygulanmış olan cezanın bir “zorunlu sosyal”

ihtiyacı karşılamak olarak kabul edilebileceğini ve başvuranın mah-

kumiyeti için yetkililer tarafından verilen mahkumiyetin “ilgili ve

yeterli” olduğu sonucuna varmıştır. Ayrıca Mahkeme, başvurana ol-

dukça ılımlı bir para cezası olan 166,666,666 Türk Lirasının verilmiş

olduğunu ve bu cezanın da sonradan yarıya, 83,333,333 Türk Lirasına

düşürülmüş olduğunu da dikkate almaktadır (bkz. yukarıdaki 14 ve

18. paragraflar).

Bu nedenlerden dolayı ve bu gibi davalarda ulusal yetkililerin

sahip olduğu takdir marjı da dikkate alınarak Mahkeme, söz konusu

müdahalenin amaçlanan meşru hedefler ile orantılı olduğu düşünce-

sindedir. Sonuç olarak, Sözleşmenin 10. maddesi ihlal edilmemiştir.”

Konuyla ilgili olarak Zana / Türkiye davasını

da incelemekte ya-

rar vardır. Diyarbakır Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin 26 Mart 1991

tarihli kararıyla “yasanın cürüm saydığı bir fiili savunduğu” ve “umu-

mun emniyetini tehlikeye düşürdüğü” için Diyarbakır eski Belediye

Zana / Türkiye davası, (69/1996/688/880), 25 Kasım 1997, karar için bkz. http://

e.t. 08.09.2012.