Background Image
Previous Page  28 / 505 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 28 / 505 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2013 (107)

Esra KATIMAN

27

1- Kanuni yönden etkinlik ve fayda 

AİHM’nin, anayasa mahkemelerine bireyler tarafından

doğrudan

başvuru yolunu

35. Madde anlamında tüketilmesi zorunlu bir kanun

yolu olarak kabul ettiği içtihadının, 35.Madde konusundaki genel iç-

tihadından ayrı okunmaması gerekir. AİHM, 35 Madde hakkındaki

içtihatlarında, kanun yolunun teoride olduğu kadar uygulamada da

“etkin“ ve “mevcut/açık“, yani “ulaşılabilir“ ve “başvurucunun şika-

yetlerini giderebilir“, “makul bir başarı imkânı sunabilir“ nitelikte ol-

masına bağlamıştır

23

.

AİHM, Sözleşmenin 35 § 1 Maddesinde geçen iç hukuk yolları-

nın tüketilmesi kuralının, başvurucuya, iddia ettiği ihlâllerin gide-

rilmesi için, kendi hukuk düzeni içinde normal olarak sunulmuş ve

yeterli olan yolları öncelikli olarak kullanma zorunluluğu yüklediğini

kararlarında defalarca kez dile getirmiştir. “Bu başvuru yolları yalnız

kanunda (teorik olarak) değil, uygulamada da mevcut, yeterli düzey-

de kesinliğe sahip yollar olmalıdır. Aksi halde kendilerinden bekle-

nen ulaşılabilirlik ve etkinlikten yoksun olurlar“ dediği kararlarında

AİHM, ayrıca, başvurucunun, yetkili ulusal organının önünde, yasal

usûli şartlar dahilinde, ileride Mahkeme önünde ileri süreceği şikaye-

tini, en azından hakkın özü itibarıyla dile getirmesi borcu olduğunu

belirtirken, uygun ve etkin olmayan başvuru yollarını kullanmaktan

da başvurucuyu muaf gördüğünü belirtmiştir

24

.

Hatırlatmak gerekirse, AİHM, kullanılan bir kanun yolundan son-

ra, aynı amaca giden bir diğer kanun yolunun ayrıca kullanılmasını

şart koşmamaktadır

25

. Bu içtihadını türk hukukunda, kural olarak,

Yargıtay (hukuk) ve Danıştay kararlarına karşı gidelebilecek karar dü-

zeltme yolları ile ilgili olarak geliştirmiş ve defalarca kez yinelemiş-

ti

26

. Anayasal başvuru yolunun bu içtihat çerçevesi içinde görülmesi

mümkün müdür ? AİHM’nin mevcut içtihatları karşısında bu soruyu

olumsuz yanıtlamak gerekir.

23

V/ Birleşik Krallık

 [BD], n° 24888/94, § 57,  CEDH 1999-IX.

24

Aksoy/Turkiye

, 18 Aralık 1996, CEDH 1996-VI, sayfa 2275 ve 2276, §§ 51-52 ;

Akdıvar

ve diğerleri/Türkiy

e 16 Eylül 1996, CEDH 1996-IV, s. 1210, §§ 65-67.

25

PatríciaRaquelRealAlves/Portekiz

(KabuledilebilirlikKararı,bundansonrakısaca“Kbl.

Kr.” olarak geçecektir), n

o

 19485/02, 9 Kasım 2004;

Medya Fm Reha Radyo ve İletişim

Hizmetleri A.Ş./Türkiye

,  n° 32842/02, 14 Kasım 2006.

26

İsmail Çınar/Turquie

 (Kbl. Kr.), n

o

 28602/95, 13 Kasım 2003, ve  

mutatis

mutandis

,

Karaduman/Turkiye

 (Kbl. Kr.), n

o

 16278/90, 3 Mayıs 1993.