229 / 485
Türk ve Alman Ceza Hukuku Sistemlerinde Kusur Prensibinin Kapsamı ve ...
228
Bu açıdan bakıldığında da, objektif cezalandırılabilme şartlarının caiz
olup olmadığı hususu, netice itibariyle, toplumun, normların korun-
masındaki menfaatine karşı, failin özgürlük menfaatine ağırlık veril-
mesi hususuymuş gibi görülmektedir. Burada, toplumun, normların
korunmasındaki menfaatine ne kadar güçlü vurgu yapılırsa, failin
özgürlük alanının objektif cezalandırılabilme şartları vasıtasıyla sı-
nırlandırması da o kadar erken ve fazla olacaktır. Buna karşılık, failin
özgürlük menfaatine ne kadar güçlü vurgu yapılırsa, objektif cezalan-
dırılabilme şartları aleyhine bir tutum alınacaktır
102
.
Geisler
’e göre, haksızlık açısından önem arz eden objektif cezalan-
dırılabilme şartlarının kusur prensibiyle bağdaşmadığı ve
“çağdışı”
ol-
duğu ortadadır.
İlk olarak, söz konusu cezalandırılabilme şartları çağdaş isnat
prensibine uymamaktadır; çünkü günümüzde objektif sorumluluk
prensibi çoktan maziye karışmıştır, bu nedenle günümüzdeki sorum-
luluk prensibi ile taban tabana zıttır. Zira modern isnadiyet anlayışının
temelini şanssız/talihsiz durumların mevcudiyeti değil, bilakis kişisel
hatalar oluşturmaktadır.
İkinci olarak ise, haksızlık açısından önem arz eden objektif ce-
zalandırılabilme şartları günümüz suç politikası konseptine de uy-
mamaktadır. Zira eski suç politikası konseptine göre amaç, ceza hu-
kukunun önleyici çıtasını sürekli olarak yukarı çıkartmaktı, başka bir
ifadeyle haksızlık açısından önem arz eden objektif cezalandırılabilme
şartları kullanılarak elde edilecek
“artı cezalandırılabilmenin” “artı önle-
me”
olduğu kabul edilmekte, bunun sonucu olarak kusur prensibinin
ihlal edilmiş olmasının hiçbir önemi bulunmamaktaydı. Ancak günü-
müzde bu konsept terk edilmiş bulunmaktadır. Bu nedenle de, hak-
sızlık açısından önem arz eden objektif cezalandırılabilme şartlarının
kusur prensibi ile bağdaşmadığı için reddedilmesi gerekmektedir
103
.
Geisler
’e göre, objektif cezalandırılabilme şartları ile kusur prensi-
binin bağdaştırılabilmesi için söz konusu şartların haksızlık açısından
önem arz etmemesi gerekmektedir.
“Personalit
ӓ
t, Schuld und Vergeltung zur rechtsethischen Legitimation und Beg-
renzung der Kriminalstrafe”, GA 1989, s.507.
102
Geisler, Objektive Bedingungen der Strafbarkeit, s.579.
103
Geisler, Objektive Bedingungen der Strafbarkeit, s.199-200, 584-585.