

TBB Dergisi 2013 (109)
Ayhan BOZLAK
71
ABD hukukunda daha önceden özel hayatın gizliliğinin korun-
ması kavramına ilişkin olarak nadiren bazı kaynaklar ve beklentilere
rastlansa da, modern anlamda bu kavramın tartışması 1890 yılında
Harward Hukuk Fakültesi Dergisinde “Yalnız Bırakılma Hakkı” baş-
lığı altında yayınlanan Warren ve Brandeis’in makalelerinin
22
örf ve
adet hukukuna (common law) etkisi ile başlamıştır (Wacks, 1993: 32).
Sözkonusu makalede, topluma mal olmuş ya da politik şahsîyetlere
karşı basının gittikçe artan dedikodu ve skandal üretme çabaları karşı-
sında özel hayatın korunması hakkının desteklenmesi zamanının artık
geldiği ileri sürülmüştür. Daha sonra common law sisteminin bir özel-
liği olarak esaslı kaynak niteliği taşıyan bu konuda verilmiş mahkeme
kararları özel hayatın korunması hakkının tanınması ve gelişmesinde
çok etkili olmuştur (Şen, 1990: 1).
AİHS’de ise özel hayatın gizliliğinin korunması hakkı açık bir şe-
kilde 8. Maddede düzenleme altına alınmıştır. Sözkonusu Madde şu
şekildedir;
“Özel hayatın ve aile hayatının korunması hakkı
1. Herkes özel hayatına, aile hayatına, konutuna ve haberleşmesine saygı
gösterilmesi hakkına sahiptir.
2. Bu hakkın kullanılmasına bir kamu otoritesinin müdahalesi, ancak
ulusal güvenlik, kamu emniyeti, ülkenin ekonomik refahı, dirlik ve düzenin
korunması, suç işlenmesinin önlenmesi, sağlığın veya ahlakın veya başkaları-
nın hak ve özgürlüklerinin korunması için, demokratik bir toplumda zorunlu
olan ölçüde ve yasayla öngörülmüş olmak koşuluyla sözkonusu olabilir.”
23
cause, supported by oath or affirmation, and particularly describing the place to
be searched, and the persons or things to be seized.»
22
Özel hayatın gizliliğinin korunması hakkı (privacy) ilk olarak adı geçen yazarlar
tarafından 1890 yılında Harward Hukuk Fakültesi Dergisinde (Vol. IV, December
15, 1890, No. 5) “The Right to Privacy” başlığı ile “Yalnız Bırakılma Hakkı (The
Right To Let Alone)” olarak ortaya atılmıştır (abolish-alimony.org, 2012).
23
Sözkonusu maddenin İngilizce orjinal hali şu şekildedir:
“Right to respect for private and family life
1. Everyone has the right to respect for his private and family life, his home and his corres-
pondence.
2. There shall be no interference by a public authority with the exercise of this right except
such as is in accordance with the law and is necessary in a democratic society in the inte-
rests of national security, public safety or the economic well-being of the country, for the
prevention of disorder or crime, for the protection of health or morals, or for the protection
of the rights and freedoms of others.”