Background Image
Previous Page  162 / 441 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 162 / 441 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2014 (110)

Olgun DEĞİRMENCİ

161

annesini değil babasını öldürmek istediğinden dolayı, gerçekleştir-

mek istenen suçta nitelikli hâl babanın öldürülmesidir ancak anneyi

öldürdüğünden dolayı hatasından yararlanır ve TCK m.82/1 kendisi

hakkında uygulanmaz. Dolayısıyla (C) kasten öldürme suçundan do-

layı sorumlu olur. İkinci ihtimalde ise hem gerçekleşen hem de ger-

çekleştirilmesi düşünülen suçta daha hafif cezayı gerektiren bir hâl

mevcuttur. Örneğin fail, hırsızlık suçunu bir hukuki ilişkiye dayanan

alacağını tahsil edilmek amacıyla işlemiştir ancak böyle bir hukuki

ilişki mevcut değildir (TCK m.144). Bununla birlikte, hırsızlık suçu-

nun konusu olan malın değeri de azdır (TCK m.145). Bu durumda fail,

yanılgısından istifade edeceğinden bir hukuki ilişki bulunmamasına

rağmen, bir hukuki ilişki mevcut gibi TCK m.144’de yer alan indirim

nedeninden istifade edecektir.

765 sayılı TCK zamanında da, failin irade etmediği şiddet sebeple-

rinin kendine uygulanmaması Kanun’un esası olarak kabul edilmiştir.

Nitekim bu durumu, 52’nci maddedeki

“cürümden zarar gören kimsenin

sıfatından neşet eden ve cezayı şiddetlendiren esbab faile tahmil olunmaz”

ifadesinden ve iştirak müessesesinde şahsi ve fiili sebepler karşısın-

da şeriklerin durumunu düzenleyen 66 ve 67’nci maddelerinde açıkça

“vukuf” şartını aramasından çıkarabiliriz.

121

6. Ceza Sorumluluğu Kaldıran veya Azaltan Nedenlerde Yanılma

Türk ceza hukukunda yanılmayı düzenleyen TCK m.30’da üçün-

cü fıkra olarak ceza sorumluluğunu kaldıran veya azaltan nedenlere

ait koşullarda yanılma düzenlenmiştir. Fıkraya göre;

“Ceza sorumlulu-

ğunu kaldıran veya azaltan nedenlere ait koşulların gerçekleştiği hususunda

kaçınılmaz bir hataya düşen kişi, bu hatasından yararlanır”

.

Ceza sorumluluğunu kaldıran veya azaltan nedenler, TCK’nın

Birinci Kitabının, İkinci Kısmının İkinci Bölümünde düzenlenmiştir.

Bunlar; kanunun hükmü ve amirin emri (TCK m.24), meşru savunma

ve zorunluluk hâli (TCK m.25), hakkın kullanılması ve ilgilinin rızası

(TCK m.26), sınırın aşılması (TCK m.27), cebir ve şiddet, korkutma ve

tehdit (TCK m.28), haksız tahrik (TCK m.29), hata (TCK m.30), yaş kü-

çüklüğü (TCK m.31), akıl hastalığı (TCK m.32), sağır ve dilsizlik (TCK

121

Demirel, s. 107, 108.