333 / 533
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
332
kırı olduğunu belirtmiş ve aleyhindeki iddianamenin iade edilmesini
istemiştir. MG alternatif olarak, 1 Ekim 2002 tarihinde kendisine uygu-
lanan şiddet tehdidinin etkileri sürdüğü sırada (Fortwirkung) soruş-
turma makamlarına verdiği ifadelere bu ceza davasında dayanılma-
yacağına dair bir beyanda bulunulmasını istemiştir. MG ayrıca, CCP
136a maddesi ihlal edilmek suretiyle ikrarı alındıktan sonra soruştur-
ma makamları tarafından çocuğun cesedi gibi bulgulara ulaşıldığı için,
“zehirli ağacın meyvesi zehirli olur” (Fernwirkung) ilkesi gereği, bu
bulguların delil olarak kullanılmasının yasak olduğunu belirten bir be-
yanda bulunulmasını istemiştir
14
.
FBM, MG’nin mağdurun nerede olduğunu söylemeyecek olursa
ağır acı verilmekle tehdit edildiğini kabul etmiştir. Ancak MG’nin cin-
sel saldırıyla tehdit edildiğinin veya başka bir şeyden etkilendiğinin
kanıtlanmadığı sonucuna varmıştır. Dolayısıyla FBM öncelikle, polis
tarafından yapılan bu tehdidin, CCP m.136a’nın, Alman Anayasası
m.1
15
ve m.104/1’in
16
ve AİHS m.3’ün ihlali anlamına geldiğine karar
vermiştir. Bu tespite rağmen yani MG’nin anayasal haklarının ihlal
edilmiş olmasına rağmen, FBM, bunun ceza kovuşturmasının yapıl-
masına engel olmadığı sonucuna varmış ve başvuruyu reddetmiştir
17
.
Bu aşamada MG, Bölge Mahkemesine iki başvuruda bulunmuş-
tur:
Muhakemenin durdurulması (iddianamenin iadesi) ve kendisinden elde
edilen (ikrara dayalı) delillerin kullanılmaması
. Bu taleplerden ilkiyle ilgili
olarak Bölge Mahkemesi, MG’nin anayasal haklarına aykırılık bulun-
masına rağmen, bu durumun ceza davasının görülmesini engelleme-
diğini ve dolayısıyla davaya devam edilebileceğini söylemiştir. Bölge
Mahkemesine göre, söz konusu sorgulama yönteminin kullanılması,
kanunen yasaklanmış olmasına rağmen savunma haklarını ceza dava-
sının görülmesini engelleyecek kadar kısıtlamamıştır. Sanığa isnat edi-
len suçların ağırlığı göz önünde tutulduğunda, ceza davasına devam
edilmesini engelleyecek kadar, hukukun üstünlüğüne istisnai ve hoş
görülemeyecek bir aykırılık bulunmamaktadır
18
. Taleplerin ikincisiyle
14
Gäfgen v. Almanya, §24, 25.
15
“İnsan onuru dokunulmazdır. İnsan onuruna saygı göstermek ve korumak, bütün
devlet kuruluşlarının görevidir.”
16
“Tutulan kişiler, maddi veya manevi kötü muameleye tabi tutulamaz.”
17
Frankfurt LG – Bölge Mahkemesi, 23 Strafverteidiger 327, 2003.
18
Görüldüğü üzere Alman Mahkemesi somut olay açısından hukuksal menfaatlerin