351 / 533
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
350
mahkemeler, başvurucunun ulusal mahkeme önündeki davanın baş-
langıcında dile getirmediği bu iddiaları kanıtlanmış görmemişlerdir.
Doktorların muayeneleri bu yaraların sebebini ortaya koyamamıştır.
Bu koşullarda Mahkeme, başvurucunun bu konudaki iddialarının ma-
kul kuşku kalmayacak şekilde kanıtlandığını kabul etmemiştir
86
.
Sonuç olarak Mahkeme, başvurucunun işkence ve kötü muamele-
ye yönelik üç iddiasından ilki olan başvurucunun JM’nin yerini söy-
lemesini sağlamak için 1 Ekim 2002 sabahı polis tarafından, dayanıl-
maz bir acıya tabi tutulmakla tehdit edildiğinin kanıtlandığını kabul
etmiştir
87
. Mahkeme diğer iki iddia, ifade ve sorgulama sırasında ve
Birstein’deki yer gösterme esnasında fiziksel kötü muameleye maruz
kalma açısından ise açıkça kanıtlanan bir durum olmadığından ihlalin
gerçekleşmediğine karar vermiştir.
4. Mağdur Statüsünün Devamlılığı Sorunu
a. İddialar ve Yanıtlar
AİHM’nin yerleşik içtihatları gereğince AİHS hükümlerinin ihla-
li dolayısıyla ortaya çıkan “mağdur” statüsü, ulusal makamlar zarar
gören kişi için gereken tazmini sağlayıp durumu düzeltmek için çaba
göstermedikçe devam etmektedir. Dolayısıyla mağduriyetin ve buna
bağlı olarak ihlalin sürekliliği söz konusu olmaktadır. Tasarlanarak
gerçekleştirilen kötü muamele hallerinde, yaşananlar hakkında etkili
ve ayrıntılı soruşturma yapılması ve zarar gören kişiye tazminat veril-
mesi gerekmektedir
88
. Bunun ötesinde AİHM, işkence veya kötü mua-
meleyi uygulayan kişiler hakkında soruşturma yapılmasını ve tatmin
edici bir ceza verilmesini talep etmektedir
89
. Buna ek olarak, hakkında
soruşturma açılan kişilerin geçici olarak görevlerinden uzaklaştırılma-
larının, ciddi davalarda ise hüküm giyen kişilerin işten çıkarılmaları-
nın gerektiğini ifade etmektedir
90
.
Somut olayda Alman Mahkemeleri ve AİHM, 3. maddenin ihlali
bulunduğunu saptamışlardır. İki polis memuru, Frankfurt Bölge Mah-
86
Gäfgen v. Almanya, §99.
87
Gäfgen v. Almanya, §100.
88
Gäfgen v. Almanya, §116-118.
89
Gäfgen v. Almanya, §117, 119, 123.
90
Gäfgen v. Almanya, §125.