359 / 533
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
358
ifade etmiştir
121
. Ancak Mahkeme, başvuru konusu olayda bu mesele
hakkında karar vermenin gerekli olmadığını; soruşturma sırasında ya-
saklanmış yöntemle yapılan sorgulamanın, başvurucunun yargılan-
masında devam eden bir etkiye sahip olup olmadığının ve kendisi için
dezavantajlar doğurup doğurmadığının incelemesinin gereksiz oldu-
ğunu belirtmiştir
122
.
Yukarıda yaptığı tespitler ışığında Mahkeme, her halükarda ulu-
sal makamlar tarafından alınan farklı tedbirlerin, kendisinin içtihatla-
rında ortaya koyulan giderim şartını tam olarak karşılamadığını, bu
nedenle davalı devletin, başvurucuya Sözleşmenin 3. maddesini ihlal
eden muamele için yeterli bir giderim sağlamadığını ve sonuç olarak,
başvurucunun hala Sözleşmenin 34. maddesi anlamında 3. maddenin
ihlalinden ötürü mağdur olduğuna karar vermiştir
123
.
d. Mahkemenin Karar Vermeye Gerek Görmemesinin Anlamı
Nedir?
MG’nin Mağduriyeti, Yargılama Esnasında Kendisi İçin Bir
Avantaj Oluşturur mu?
Alman ceza hukuku öğretisinde, Mahkemenin belirli bir karar ver-
mekten kaçınan ve eleştirilmesi gereken tavrının lehinde görüşler ileri
sürülmektedir. Aslında bu yaklaşımın, Alman ceza hukuku açısından
baskın görüş olduğu söylenebilir. Türk ceza muhakemesinden farklı
olarak Alman öğretisi, her suç, dava ve olayda uygulanması gereken
temel bir kuralın/ölçütün belirlenmesinden ciddi anlamda kaçınmak-
ta; bunun yerine her somut olayda ayrı bir değerlendirme yapılması
tercih edilmektedir
124
. Bu görüşe göre, söz konusu dava, başvurucuya
karşı işkence tehdidinde bulunan ve kendilerine bunun karşılığında
orantısız yaptırım uygulanan faillere verilen cezalara müdahale edil-
mesini gerektirir nitelikte değildir, dolayısıyla söz konusu dava bu il-
kenin bir istisnasını oluşturmamaktadır. Diğer şartların yanı sıra ve
yukarıda anılan Nikolova v. Bulgaristan davasının aksine, başvuru ko-
nusu olayda zarar gören kişiye, kendisi aleyhine işlenen suç hakkında
121
Gäfgen v. Almanya, §128.
122
Gäfgen v. Almanya, §129.
123
Gäfgen v. Almanya, §129, 130.
124
Yener Ünver/Hakan Hakeri, Ceza Muhakemesi Hukuku, C.II, Adalet Yayınevi, 7.
Bası, Ankara, 2013, s. 183;