

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
366
duruşmadaki ikrarına polisteki sorgusunun sebep olduğunu ima eden
her hangi bir ifade bulunmamaktadır. Başvurucu bu kitapta, duruşma-
da yeni bir ikrarda bulunmasının saikiyle ilgili olarak, pişmanlığını ifa-
de etmek istediğini tekrarlamıştır. Böylece başvurucu, ikrarının alacağı
ceza üzerinde bir etkisinin olmama riskine rağmen bu riski üstlenmiş
ve eylemlerini bütün ayrıntılarıyla anlatmıştır; ancak neticede bu risk
gerçekleşmiştir ve kendisi hakkında bir ceza indirimi ya da şartla tahli-
ye olanağı uygulanmamıştır
133
. Bu ifadenin önemi MG’nin tüm bu hu-
kuki girişimleri (BGH önünde yapmış olduğu ikrar dahil) daha hafif
bir ceza almak ya da şartlı tahliye olanağından yararlanmak amacıyla
gerçekleştirmiş olmasıdır. Ancak JM’nin anne ve babasının bu argü-
manları, özellikle MG’nin yazmış olduğu kitaba atıf yaparak bunu yap-
mış olmaları, MG’nın dayandığı zemini sorgulanır hale getirmektedir.
Davaya katılan diğer üçüncü kişi Redress Trust ise işkence veya
kötü muameleyle elde edilen delillerin kabul edilmesini yasaklayan
dışlama kuralının (exclusionary rule) varlık nedeninin şu noktalara
dayandığını söylemiştir: (i) işkence sonucu elde edilen ifadenin gü-
venilir olmaması; (ii) işkencenin uygar değerlere tecavüz etmesi; (iii)
dünyanın her yerinde işkenceyi teşviki ortadan kaldırma amacına sa-
hip bir politika bulunması; (iv) temel hakların korunmasını sağlama
gereği; (v) yargılama sürecinin bütünlüğünü koruma gereği
134
. Redress
Trusta’a göre, Birleşmiş Milletler İşkenceye Karşı Sözleşme’nin özel-
likle 15. maddesi biraz daraltmış olmasına rağmen dışlama kuralının
sadece ikrarları değil; aynı zamanda işkence altında alınan bir ifadenin
sonucu olarak bulunan türev (dolaylı) delilleri de kapsadığının savu-
nulabileceğini, nitekim Mahkemenin de daha önce bu yönde vermiş
olduğu kararlarının bulunduğunu
135
ifade etmiştir
136.
2. Mahkeme, Muhakeme Kurallarının Belirlenmesinin Ulusal
Mahkemelere Ait Olduğunu Belirtmiştir
Mahkeme, konuya ilişkin ilkeleri belirlerken ilk olarak bir ulusal
mahkeme tarafından yapıldığı iddia edilen maddi veya hukuki hata-
133
Gäfgen v. Almanya, §159.
134
Gäfgen v. Almanya, §160.
135
Jalloh v. Almanya, §99, 104 – 107; Harutyunyan v. Ermenistan, Başvuru No.
36549/03, §63.
136
Gäfgen v. Almanya, §161.