Background Image
Previous Page  368 / 533 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 368 / 533 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2014 (111)

Murat Volkan DÜLGER

367

lar, Sözleşmenin koruduğu hak ve özgürlükleri ihlal etmedikçe, bu

hataları incelemenin kendi görevi olmadığını ifade etmiştir

137

. Mahke-

meye göre, Sözleşmenin 6. maddesi adil yargılanma hakkını güvence

altına almakla birlikte, delillerin kabul edilebilirliği (değerlendirilme-

si) konusunda özel bir düzenleme içermemekte; dolayısıyla bunun

belirlenmesi öncelikle ulusal hukuktaki düzenlemelerin konusunu

oluşturmaktadır

138

. Nitekim Mahkeme, delillerin kabul edilebilirliği-

ne ilişkin kuralların öncelikle ulusal mahkemelerin sorunu olduğunu,

onların yerine geçip değerlendirme yapmasının uygun olmadığını

139

kabul etmektedir. Dolayısıyla Mahkeme, ulusal mahkemelerin deliller

hakkındaki takdirini genel bir değerlendirmeye tabi tutmamaktadır.

Bu durum yalnızca ulusal mahkemelerin kendilerine sunulan olgulara

rağmen, keyfi ya da ağır bir adaletsiz karar vermeleri halinde söz ko-

nusu olmaktadır

140

. Delillerin kabulünün ve değerlendirilmesinin ulu-

sal mahkemelerin yetki alanında olması nedeniyle bu mahkemelerin

delilleri iyi değerlendirip değerlendirmedikleri, Mahkemenin yetkisi

dışındadır

141

. Buna göre kural olarak bir delil türünün, örneğin hukuka

aykırı olarak elde edilmiş delillerin, iç hukuk açısından kabul edilebilir

olup olmadığına karar vermenin Mahkemenin görevi olmadığı; esas

cevap verilmesi gereken sorunun, delillerin elde edilme yolu da dahil

olmak üzere yargılamanın bir bütün olarak adil olup olmadığı sorusu

olduğu ifade edilmiştir

142

. Bu bağlamda 6. madde, ancak hukuka ay-

kırı olarak elde edilen deliller, yargılamanın bütününü adil olmaktan

çıkardığı zaman devreye girmektedir

143

. Nitekim öğretiye göre önemli

fırsatlar çıkmış olmasına rağmen (ki bunlar içinde en önemlisi incele-

me konusu yaptığımız karadır) Mahkeme bu konuda açık ve kesin bir

karar vermekten ve bir tutum takınmaktan bilinçli olarak kaçınmakta-

137

Harris/O’Boyle/Bates/Buckley, s.256.

138

Schenk v. İsviçre, Seri A no. 140, 12 Temmuz 1988, §45, 46; Teixeira de Castro v.

Portekiz, Reports 1998IV, 9 Haziran 1998, §34; Heglas v. Çek Cumhuriyeti, Başvu-

ru No. 5935/02, 1 Mart 2007, §84.

139

Nuala Mole/Catharina Harby, A Guide to the Implementation of Artice 6 of the

European Convention on Human Rights, Human Rights Handbook No.3, 2. Bası,

Council Of Europe Publishing, Strasbourg, 2003, s.46.

140

Harris/O’Boyle/Bates/Buckley, s.258.

141

Sibel İnceoğlu, İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlarında Adil Yargılanma

Hakkı, İstanbul, Beta, 2002, s.274.

142

Gäfgen v. Almanya, §162, 163.

143

Harris/O’Boyle/Bates/Buckley, s.256; İnceoğlu, s.274. Ayrıca bkz: Chalkey v. Bir-

leşik Krallık, Başvuru No. 63831/00.