383 / 533
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
382
hakikati teyit etmek için kullanılmıştır. AİHM,
“böylece, yasaklanmış so-
ruşturma metotlarından başvurucunun mahkumiyetine ve hükümlülüğüne
uzanan sebep zincirinde reddedilen gerçek deliller yönünden bir kırılma oldu-
ğu söylenebilecektir”
sonucuna varmıştır
206
.
Mahkemenin altı hakimi aynı görüşte değillerdir
207
. AİHS’in 3.
maddesinin ihlali ile MG’nin itirafı ve hatta mahkumiyeti arasında
bir ilişki olduğunu öne sürmüşlerdir. Yargılamanın ilk gününde MG,
reddedilen delillerin dışlanması için bir ön talepte bulunmuştur. Söz
konusu talebin reddedilmesiyle MG, gerçekte sadece kanıtlanan hu-
susları itiraf etmiştir. MG’nin savunma stratejisinin bu noktaya bağlı
olduğu açıkça görülmektedir. Bu sebeple red, somut itirafın şartı ol-
muştur.
Mahkeme tarafından 6. maddenin ihlalinin olmadığı kararına gi-
den akıl yürütme şu şekilde yapılmıştır: Bu problemi analiz etmek için
Sözleşmenin 3. maddesinin ihlalinin mahkumiyet hükmü üzerindeki
etkisi ile AİHM’in ilke olarak kabul ettiği dışlama kuralının etkisinin
ayrımını yapmak çok önemlidir. Elbette ki MG’nin ön talebinin reddi
itirafın şartıdır ve bu açıdan yargılama ve mahkumiyet ile ilgisi var-
dır. Ancak bu, konu ile alakalı değildir. Dışlama kuralının asıl amacı,
AİHS’in 3. maddesinin ihlallerinin, mahkumiyet hükmünü etkileme-
sinin önlenmesidir. Bu sonuç, Mahkemenin, yargılamanın ve kararın
meşruluğuna ilişkin argümanından çıkmaktadır. Mahkumiyet hük-
mü, Sözleşmenin 3. maddesinin ihlalinden hiçbir şekilde etkilenmeye-
bilir. Ancak söz konusu davada, mahkumiyet ve hüküm, Sözleşmenin
3. maddesinin ihlal edilmesiyle bulunan delillere dayanmamakta veya
çok az dayanmaktadır. Bu, dışlama kuralının amacına ulaşıldığının ge-
rekçesidir. MG’nin itirafı, Sözleşmenin 3. maddesinin ihlalinin sonucu
değildir. Bu, dışlama kuralının ihlalinin Mahkemece ilanının sonucu-
dur. Ancak bir mahkemenin hatalarına tepki göstermenin en doğru
yolu, her zaman bir üst mahkemeye başvurmaktır. Bu sebeple, Mahke-
menin hatasının MG’nin itiraf özgürlüğünün dışlanmasında bir etkisi
yoktur
208
. Dolayısıyla MG’nin itirafı, AİHM’in deyimiyle
“nedensellik
zincirini
kırmaktadır”
209
. Bu, tabii nedensellik anlayışının bir sorunu
206
Gäfgen v. Almanya, §180.
207
Gäfgen v. Almanya, muhalif Rozakis J.
208
27 BGHSt 355, 358 ile uygunluk içinde.
209
Gäfgen v. Almanya, §180.