389 / 533
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...
388
tedir. Ancak mahkumiyet üzerinde etkisi olsun ya da olmasın soruş-
turmada bu tür bir yöntemin kullanılması, bunların mahkeme önüne
getirilmesi ve iddiaya göre bu deliller olmaksızın ulaşılan sonucun
sınanması amacıyla da olsa bu delillerin kullanılması, hepsinden de
önemlisi savcıların ve hakimlerin zihin ve vicdanlarının hukuka aykırı
olan bu delillerle kirlenmesi neticesinde söz konusu yargılamanın adil
olduğunun kabulü bize göre mümkün ve hukuka uygun olmamalıdır.
Mahkeme, somut olayda Bölge Mahkemesinin başvurucu tara-
fından işlenen suçun işleniş biçimiyle ilgili olaylara dair tespitlerini,
açıkça başvurucunun duruşma sırasında verdiği yeni ve tam ikrara
dayandırdığını; dolayısıyla bu tespitlerin, başvurucunun kaçırma ve
öldürme suçlarından mahkum edilmesinde belirleyici olduğunu ifade
etmiştir. Ayrıca Mahkeme, Bölge Mahkemesinin başvurucunun mah-
kum edilmesinde ve cezalandırılmasında rol oynayan suçun planlan-
masıyla ilgili maddi olaylara ilişkin tespitlerini de esas itibarıyla yeni
ikrara dayandırdığını belirtmiştir. Bu bağlamda yargılama sırasında
kabul edilen ek delillerin, ulusal mahkeme tarafından başvurucunun
suçluluğunun kanıtlanması için değil, fakat sadece başvurucunun
ikrarının doğruluğunu test etmek için kullanıldığı ifade edilmiştir.
JM’nin ölüm nedenine ilişkin otopsi sonuçları ve çocuğun cesedinin
bulunduğu yerde başvurucunun arabasının bıraktığı tekerlek izleri, ek
deliller arasında yer almıştır. Ulusal mahkeme ayrıca, başvurucudan
tehdit altında alınan ilk ikrarından bağımsız olarak, başvurucunun
fidyeyi almasından itibaren polis tarafından gizlice izlenmesi ve yaka-
lanmasından hemen sonra oturduğu evin aranması suretiyle toplanan
doğrulayıcı delillere de dayanmıştır. JM’nin ablasının ifadesi, şantaj
mektubu, başvurucunun evinde bulunan suçun planlanmasıyla ilgili
not ile başvurucunun evinde ve banka hesabında bulunan ve fidyeden
elde edilen paralar, Sözleşme’nin 3. maddesinin ihlaliyle kirlenmemiş
olan deliller arasında yer almıştır
220
.
Bu açıklamalardan hareketle Mahkeme, başvurucunun yargılama
sırasında verdiği ikinci ikrarın, tek başına veya doğrulayıcı ve lekesiz
maddi delillerle birlikte, başvurucunun kaçırma ve öldürme suçların-
dan mahkum edilmesine ve cezalandırılmasına temel oluşturduğu ka-
220
Gäfgen v. Almanya, §179.