Background Image
Previous Page  391 / 533 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 391 / 533 Next Page
Page Background

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Gäfgen Kararı Bağlamında Ceza Muhakemesinde ...

390

suretiyle elde edilen maddi delillerin dışlanması talebini reddettiği za-

man, yargılamada artık ikrardan başka bir savunma seçeneğinin kal-

madığını belirtmiştir

224

. Bu iddia karşısında Mahkeme öncelikle, ulusal

mahkeme önündeki duruşmanın ikinci gününde ikrarda bulunmadan

önce başvurucuya susma hakkının hatırlatıldığına ve suçlamalar hak-

kında daha önce verdiği ifadelerden hiçbirinin aleyhine delil olarak

kullanılmayacağının söylendiğine dikkat çekmiştir. Dolayısıyla Mah-

keme, ulusal mevzuatın ve pratiğin, kötü muamele vasıtasıyla elde

edilmiş ikrarlara bir sonuç bağladığına

225

ve başvurucunun durumu-

nun bu noktada Sözleşmenin 3. maddesinin ihlal edilmeden önceki

duruma döndürüldüğüne ikna olmuştur

226

. Buna ek olarak, bir müdafi

ile temsil edilen başvurucu, duruşmanın ikinci gününde ve duruş-

manın sonunda verdiği ifadelerde, 1 Ekim 2002 tarihindeki olaylara

rağmen, suçunun sorumluluğunu almak üzere ve pişmanlık saikiyle

serbestçe ikrarda bulunduğunu vurgulamış, tartışma konusu maddi

delillerin kullanılmaması girişimi sonuçsuz kalmasına rağmen ikrarda

bulunmuştur. Mahkemenin bu açıklamalar sonucunda verdiği karar

aynen aşağıda yer almaktadır:

“Dolayısıyla Mahkemenin, başvurucunun gerçeği söylemediğini, Bölge

Mahkemesi yargılamanın başında tartışma konusu maddi delilleri kullan-

mamaya karar vermiş olsaydı başvurucunun ikrarda bulunmayacağını ve bu

nedenle ikrarın sanık haklarını ortadan kaldıran tedbirlerin bir sonucu olarak

görülmesi gerektiğini kabul etmesi için bir sebep yoktur

227

.

Her halükarda Bölge Mahkemesinin karar gerekçesinden anlaşılmakta-

dır ki, başvurucunun duruşmanın son gününde verdiği ikinci ikrar, öldürme

suçundan mahkum edilmesinde hayati bir öneme sahip olup; eğer başvurucu

ikrarda bulunmamış olsaydı, bu suçtan suçlu bulunmayabilirdi. Başvurucu-

nun ikrarında, tartışma konusu maddi deliller tarafından kanıtlanabilecek-

lerle alakası olmayan birçok ek unsur da yer almıştır. Maddi deliller, J.’nin

boğularak öldürüldüğünü ve başvurucunun Birstein’deki gölete gittiğini gös-

224

Gäfgen v. Almanya, §181.

225

Hulki Güneş v. Türkiye, Başvuru No. 28490/95, ECHR 2003-VII, §91; Göçmenv.

Türkiye, §73.

226

Gäfgen v. Almanya, §182.

227

Gäfgen v. Almanya, §183.