TBB Dergisi 111. Sayı

TBB Dergisi 2014 (111)

Murat Volkan DÜLGER

401

mesi gerektiğini, özellikle işkence ve kötü muamele dışındaki hukuka

aykırılıklarda ya da işkence ve kötü muamele ile elde edilmiş delil-

ler dışlandığında bunlara bağlı olarak elde edilse de başka delillerin

bulunması halinde bunların kullanılabileceğini belirtmektedirler

251

Yargıtay’ın vermiş olduğu kararlarda da bize göre ilkesel bir tutum

bulunmamakta, somut durumun şartlarına göre karar verilmekte-

dir

252

. Bu konuda yapmış olduğumuz araştırmalar neticesinde, huku-

549; Bahri Öztürk, Yeni Yargıtay Kararları Işığında Delil Yasakları, Ankara, An-

kara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İnsan Hakları Merkezi Yayınları, 1995,

s.128; Ünver/Hakeri, s. 194, 195, 208; Ersan Şen, Türk Ceza Yargılama Hukukun-

da Hukuka Aykırı Deliller Sorunu, İstanbul, Beta Yayıncılık, 1998, s.86 vd; Özgün

Öztunç, Ceza Muhakemesinde Hukuka Aykırı Deliller, Yayınlanmamış Doktora

Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2010, s.195, 196;

Muharrem Özen/Mustafa Özen, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Delil Yasakla-

rı”, YÜHFD, Prof. Dr. Duygun Yarsuvat’a Armağan, C.IX, S.2, 2012, s.324, 325; Ali

Rıza Çınar, “Hukuka Aykırı Kanıtlar”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S.55, 2004,

s.41 vd.; Timur Demirbaş, Sanığın Hazırlık Soruşturmasında İfadesinin Alınması,

İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını, 1996, s.305 (Ancak De-

mirbaş bu düzenlemenin tıkanma noktasına gelen ceza adalet sisteminde büyük

sorunların ortaya çıkaracağını, bunu önlemek ve yanlışdan bir an önce dönmek

için CMUK m.254/2’nin kaldırılması veya sisteme uyar şekilde değiştirilmesi ge-

rektiğini ifade etmektedir); Timur Demirbaş, Soruşturma Evresinde Şüphelinin

İfadesinin Alınması, 3. Bası, Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2013, s.355-357 (Demirbaş,

eserinin güncellenmiş son baskısında yukarıda yer alan ifadelere yer vermemiş

ve halen yürürlükte olan CMK ve Anayasanın 38/6. maddesi gereğince böyle bir

tartışmanın dahi gereksiz olduğunu belirtmiştir).

251

Feridun Yenisey, “Yasak Yöntemlerle ve Hukuka Aykırı Şekilde Elde Edilen De-

liller”, 24.10.1994 tarihinde Yargıtay’da sunulan tebliğ, Vural Savaş/Sadık Molla-

mahmutoğlu,, Ceza Muhakemesi Usulü Kanununun Yorumu, C.I, Madde 1-257,

Ankara 1995, s. 1238, 1239; Cumhur Şahin, Sanığın Kolluk Tarafından Sorgu-

lanması, Ankara, Yetkin Yayınları, 1994, s.232, 233; Kayıhan İçel, “Sorgulamada

Hukuka Aykırılık ve Sonuçları”, Prof. Dr. Nurullah Kunter’e Armağan, İstanbul

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını,1998, s.124; Ayhan Önder/Erol Cihan, Özet

Ceza Muhakemesi Hukuku’na 1992 Değişiklikleri İle İlgili Ek, İstanbul, Filiz Ki-

tabevi, 1993, s.31; Adem Sözüer, “Türkiye’de ve Karşılaştırmalı Hukukta Telefon,

Teleks, Faks ve Benzeri Araçlarla Yapılan Özel Haberleşmenin Bir Ceza Yargı-

laması Önlemi Olarak Denetlenmesi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Mecmuası, C.LV, S.3, Prof. Dr. Türkan Rado’ya Armağan Sayısı, 1997, s. 109, 110;

Seydi Kaymaz, Ceza Muhakemesinde Hukuka Aykırı Deliller, Ankara, Seçkin Ya-

yıncılık, 1997, s.274.

252

Yargıtay Ceza Genel Kurulu, E. 2005/7-144, K. 2005/150, Kt. 29.11.2005. Bu ka-

rarda hukuka aykırı yapılan arama sonucunda ele geçirilen hint kenevirinin de-

lil olarak kullanılamayacağı belirtilirken, sanıktan bu aramayla bağlantılı olarak

elde edilen ve başka bir delille desteklenmeyen ikrarın tek başına hukuka uygun

bir delil olduğuna karar verilmiş ve sanık hakkındaki mahkumiyet kararı onan-

mıştır (Hint keneviri kararı olarak bilinmektedir). Yargıtay Ceza Genel Kurulu,

E. 2009/7-160, K. 2009/264, Kt. 17.11.2009. Bu kararda ise hukuka aykırı yapılan

arama sonucu ele geçirilen sahte rakı imalatına ilişkin malzemelerin delil olarak