TBB Dergisi 111. Sayı

Birleşmiş Milletler Andlaşması Çerçevesinde Ekonomik Yaptırımların Hukuki Niteliği ...

424

da kuruluşların, üye devletlerin ülkelerinde bulunan malvarlıklarının

dondurulması, üye devletlerden istenmektedir. Bu bağlamda üye dev-

letlere getirilen bir yükümlülük söz konusudur.

Kapsamlı yaptırımların belirli yaptırımlara dönüşmesiyle birlik-

te, bireyler yaptırımların en önemli hedefi haline gelmiştir. Konsey bu

yeni nesil yaptırımlara doksanlardan itibaren başvurmaya başlamış-

tır. Haiti’deki askeri darbeye ilişkin kararında, Haiti ordusuna men-

sup darbecilere, Sierra Leone’deki askeri cuntanın liderlerine ve An-

gola’daki UNITA liderlerine karşı çeşitli yaptırımlar öngörmüştür. Bu

kararlarda ilgili kişilerin, üye devletlerin ülkelerine girmesi yasaklan-

mış ve bu devletlerdeki malvarlıklarının dondurulması istenmiştir.

Ancak Konsey’in, 1999 yılında Usame bin Ladin’i teslim etmeyen

Taliban rejimine karşı 1267 sayılı kararı bu konudaki eğilimi değiştir-

miştir. Konsey bu kararı, Usame bin Ladin’i teslim etmeyen rejime kar-

şı almıştır. Bu karar uyarınca doğrudan veya dolaylı olarak Taliban’la

bağlantılı tüm fonların dondurulmasına karar verilmiştir. 1333 sayılı

kararla ise yaptırımların kapsamı genişletilerek El Kaide, Usame Bin

Ladin ve bunlarla bağlantılı gerçek kişiler ve kuruluşların malvarlı-

ğının dondurulmasına karar verilmiştir.

Konsey’in 1373 sayılı kara-

rı ile terörist faaliyetlerde bulunan ya da bunları finanse eden kişi ve

kuruluşlara karşı ekonomik yaptırımlar öngörülmüştür.

Konseyin

terörizmle mücadeleye ilişkin olarak kabul ettiği bu yaptırımlar

daha

öncekilerden farklıdır. Zira Haiti, UNITA ya da Sierra Leone’de devlet

ya da ordunun elitleri ve bunların aileleri hedef alınırken, terörizm-

le mücadele kapsamındaki yaptırımlarda, yaptırım uygulanan kişi ile

hazırlar. Bu konuda bkz. Andreas Paulus, “Article 29”, in Bruno Simma (ed.), The

Charter of the United Nations: A Commentary, Vol I, Oxford University Press,

Oxford/New York, Second Edition, 2002, s. 542, 545; Joanna Weschler, “The Evo-

lution of Security Council Innovations in Sanctions”, International Journal, 2009-

2010, Vol. 65, Issue 1, s. 38, 42; PELLET; MIRON, 2012, para. 40, 41.

Froweın; Krısch, 2002, s. 716. Bkz. infra, “III.3. Ulusal Mahkemelerce Denetim”

S/RES/917 (1994), para. 3,4.; S/RES/ 1127 (1997), para. 4; S/RES/1171 (1998),

para. 5.

Luca G Radicati Di Brozolo and Mauro Meglıanı, “Freezing the Assets of Interna-

tional Terrorist Organizaitons”, in Andrea Bianchi (ed.), Enforcing International

Law Norms Against Terrorism, Hart Publishing, Oxford, 2004, s. 381.

S/RES/1373 (2001) para. 1.

Bu kararlara örnek olarak bkz. S/RES/1267 (1999); S/RES/1333 (2000); S/

RES/1390 (2002); S/RES/1455 (2003); S/RES/1526 (2004) ; S/RES/1617 (2005); S/

RES/1735 (2006); S/RES/1904 (2009); S/RES/1989 (2011); S/RES/2083 (2012)