

Halkı Kin ve Düşmanlığa Tahrik veya Aşağılama
94
Gerek basının haber verme hakkı, gerekse eleştiri hakkı kaynağını
ifade özgürlüğünden almaktadır
52
. İfade özgürlüğü kişinin kendi ger-
çekleri, seçimleri ve fikirleriyle oluşan düşüncelerini, meşru yollardan
üçüncü kişilere aktarmasını sağlar. İnsanların düşüncelerini, herhan-
gi bir korku, çekince, baskı olmaksızın üçüncü kişilere aktarımı ya da
daha evvel aktarılmış düşüncelerin tartışılabilmesi, ifade özgürlüğü
sayesinde gerçekleşebilir. Düşüncelerin serbest bir şekilde tedavül
edebilmesi, kişisel düşüncelerin yaratılabilmesi ve fikirlerin serbestçe
seçimini zorunlu kılar
53
. Kişinin iç dünyasını ilgilendiren ve dışa vu-
rulmadığı sürece herhangi bir hukuki düzenlemenin konusunu oluş-
turmayan düşünce ve dolayısıyla düşünce özgürlüğü, söz konusu dü-
şüncelerin başkalarına aktarılması ile anlamını bulur. Bunu sağlayan
da, ifade özgürlüğüdür. Birçok kez eş anlamlıymışçasına kullanılan,
ancak esasen birbirinden farklı olan ve birbirlerine anlam kazandıran
düşünce özgürlüğü ve ifade özgürlüğü, bu yönleriyle birbirlerinden
bağımsız olarak düşünülemez
54
.
İfade özgürlüğüne ilişkin temel düzenlemeler Avrupa İnsan Hak-
ları Sözleşmesi’nin
55
10. maddesinde ve Anayasa’nın 26. maddesinde
yer almaktadır. AİHS md. 10’a göre, herkes ifade özgürlüğüne sahip-
tir. Bu hak, kamu makamları tarafından müdahale olmaksızın ve ulu-
52
Nitekim Tepe de, eleştiri amacıyla yapılan düşünce açıklamalarının, bir temel hak
kullanımı olan ifade özgürlüğü ile hukuka uygun olduğunu belirtmektedir. Bkz.:
İlker Tepe, “Türk Ceza Hukukunda “Eleştiri Amacıyla Yapılan Düşünce Açık-
lamaları” İle Hakkın Kullanılması Hukuka Uygunluk Nedeni Arasındaki İlişki-
ye Genel Bir Bakış”,
Ceza Hukuku Dergisi
, Aralık 2008, Sayı: 8, s. 139; Anayasa
Mahkemesi’nin çeşitli kararlarında da, bu özgürlüğün, insanların en temel ve do-
ğal haklarından biri olduğu vurgulanmıştır. Örnek olarak bkz.: AYM, 8.4.1963,
E.: 1963/16, K.: 1963/83, (Çevrimiçi)
http://www.kararlar.anayasa.gov.tr/ka-rar.php?l=manage_karar&ref=show&action=karar&id=35&content=, 5 Ağustos
2013; ayrıca bkz.: AİHM, 23.4.1992, Castells / İspanya, (Çevrimiçi)
http://aihm.
anadolu.edu.tr/aihmgoster.asp?id=355.
53
Sulhi Dönmezer, “Demokratik ve Uygar Toplumlarda İfade Özgürlüğü ve İşlevi”,
İfade Özgürlüğü ve Türk Ceza Hukuku, İstanbul, Türk Ceza Hukuku Derneği
Yayınları, 2003, s. 11.
54
Tepe, s. 139; ayrıca bkz.: Gökcen, s. 218-219.
55
D. Milletlerarası andlaşmaları uygun bulma
MADDE 90- ...Usulüne göre yürürlüğe konulmuş milletlerarası andlaşmalar
kanun hükmündedir. Bunlar hakkında Anayasaya aykırılık iddiası ile Anayasa
Mahkemesine başvurulamaz. (Ek cümle: 7/5/2004-5170/7 md.) Usulüne göre yü-
rürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarla
kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmaz-
lıklarda milletlerarası andlaşma hükümleri esas alınır.