Background Image
Previous Page  220 / 413 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 220 / 413 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2014 (112)

Aydın AKGÜL

219

koşulların bulunması halinde, beden bütünlüğü bozulan veya yakın-

larından biri ölen ya da kişilik hakları yönünden saldırıya uğrayan

kişilere manevi tazminat vermekte duraksama göstermemektedir

125

.

Manevi tazminata hükmedilmesi durumunda, tazminat mikta-

rının belirlenmesinde

“somut veriler”

e dayanılmasının mümkün ola-

mayacağı açıktır. Bu noktada, tazminat miktarını belirleme yetkisi

en geniş şekilde hâkimin takdirine bırakılmıştır

126

. Bununla birlikte;

özellikle manevi zarar ve tazminat hesaplamalarında Danıştay, emsal

olaylardan yararlanmakta ve karşılaştırma yoluna gitmektedir. Ço-

ğunluk ve azlık oylarında,

“takdiren”

yapılan hesaplamalarda, olaylar,

zararlar ve tazminat miktarı arasındaki rakamsal oranların izlenmesi

gerektiği ısrarla dile getirilmekte, aksine davranış azlıkta kalan yar-

gıçlar tarafından eleştirilmektedir

127

.

İşkenceye uğranıldığı iddiasıyla 50.000 TL manevi tazminat iste-

miyle açılan davada; İdare Mahkemesi, davacının uğramış olduğu in-

sanlık dışı muameleden dolayı tedavi gördüğü, psikolojik ve ruhsal

yönden dengesinin bozulduğunu belirterek takdiren 5.000 TL manevi

tazminatın kabulüne karar vermiş, bu karar oyçokluğuyla onanmıştır.

Azlıkta kalan üyeler ise

“Dava konusu olayda, idarenin kusuru, olayın oluş

şekli ve zararın niteliği dikkate alındığında, mahkemece takdir edilen manevi

tazminat miktarının, duyulan elem ve ızdırabı kısmen de olsa giderecek, ida-

renin kusurunun ağırlığını ortaya koyacak düzeyde olmadığı görülmektedir.”

gerekçesiyle onama kararında azlıkta kalmıştır

128

.

Anılan karardaki,

“davacının uğramış olduğu insanlık dışı muamele-

den dolayı tedavi gördüğü, psikolojik ve ruhsal yönden dengesinin bozulduğu”

yönündeki gerekçe bile, davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat

miktarının yetersizliğini göstermekte olup; davanın işkence nedeniyle

açılmış olması da dikkate alındığında, azlıkta kalan üyelerin gerekçe-

sinin yerinde olduğu kanaatindeyim.

125

Esin, s.450.

126

Gönen, s.33.

127

Güran Sait, “Türk İdare Hukukunda Tazminat Miktarının Saptanması”,

İdare Hu-

kuku Alanında Sorumluluk

, Fakülteler Matbaası İstanbul 1980, Ankara 12-13 Mayıs

1979, İstanbul Üniversitesi Yayınları No:2758, Hukuk Fakültesi No:622, s.162.

128

Danıştay 10.D., 21.02.2006, E:2005/5358, K:2007/5450, Danıştay UYAP Bilişim Sis-

temi.