307 / 413
Bireysel Başvuru Mekanizmasının Kabulü Sonrasında Genel Mahkemelerin ...
306
sel başvurunun sübjektif ve objektif işlevinin gerçekleşmesi kolayla-
şacaktır. Tüm yargı yerlerinin böyle bir işbirliği ve ortak sorumluluk
anlayışı ile hareket etmesi, hem yargının saygınlığının artmasına hem
de kişi hak ve özgürlüklerinin daha güvenceli hale gelmesine katkı
sağlayacaktır.
41
A. Anayasa Mahkemesi’nin Olası İş Yükü
Bu bölümde, Anayasa Mahkemesi’nin olası iş yükü hakkında bilgi
verilecek ve bireysel başvurunun bir bütün olarak algılanıp devletin
her organının özellikle de genel mahkemelerin sorumluluklarının bi-
lincinde olmasının önemi üzerinde durulacaktır.
Bireysel başvurunun yürürlüğe girdiği 23 Eylül 2012 tarihinden
2013 yılının sonuna kadar, Anayasa Mahkemesine 11.242 bireysel baş-
vuru yapılmış, 2014 yılının ilk üç ayında ise 5.000’e yakın bireysel baş-
vuruda bulunulmuştur. Bu sayı, Anayasa Mahkemesinin verdiği ihlal
kararlarıyla doğru orantılı olarak her geçen gün artmakta ve Doç. Dr.
Ali Rıza ÇOBAN’ın Yargıtay ve Danıştay’dan kesinleşen kararların sa-
yısını da dikkate alarak yıllık 45.000-50.000 civarında başvuru yapıla-
cağı yönündeki tahminini
42
güçlendirmektedir.
Yargıtay ve Danıştay’ın kesinleşen mahkeme kararlarından baş-
ka, kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararlar ile bireylerin çeşitli
dilek ve şikayetlerinin de Anayasa Mahkemesi’ne dilekçeyle gönderi-
leceği hesap edilirse, Anayasa Mahkemesi kararlarının, bu iş yükü al-
tında geç çıkacağını öngörmek zor olmayacaktır. Bu durum AİHM ta-
rafından, adil yargılanma hakkı bakımından Anayasa Mahkemesi’nin
etkili bir iç hukuk yolu olarak görülmemesine sebep olur ki, sonuçta
varılan nokta bireysel başvurunun amaç ve işlevleriyle taban tabana
zıt olacaktır. Bu sebeplerle bu bölümde, Anayasa Mahkemesi’nin etkili
bir iç hukuk yolu olarak görülüp görülmemesinin önemi ve bu duru-
mun olası sonuçları değerlendirilecektir.
41
Fazıl Sağlam, “Anayasa Şikayeti Kurumunun Türk Hukukuna Kazandırılması İle
İlgili Sorunlar ve Çözüm Olanakları” Anayasa Yargısı İncelemeleri 1, Anayasa
Mahkemesi Yayınları, Ankara, 2006, s.107
42
Ali Rıza Çoban, agm, s.162-163