Background Image
Previous Page  31 / 341 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 31 / 341 Next Page
Page Background

Uluslararası Hukukta Küresel Anayasacılık Tartışması

30

uluslararası toplumu bu açıdan tam olarak içermediği için anayasal-

laşma süreci açısından çok önemli olmasına rağmen eksiktir.

33

3.2.

Jus Cogens

ve Normatif Hiyerarşi

Şekli anlamda anayasa diğer kurallardan üstünlük, dolayısıyla

normlar hiyerarşisinde en tepede yer almak durumuyla alakalıdır.

Uluslararası toplumun anayasası bu bağlamda uluslararası hukuktaki

normlar arasında üst konumda kabul edilen

jus cogens

ile sıkı bir ilişki

içindedir. Anayasa kavramının üst norm olma anlamı ile

jus cogens

’in

konumu paralellik arz eder.

Geleneksel anlamda uluslararası hukuk normları arasında bir üs-

tünlük bulunmamaktadır. Antlaşma ve teamül kuralı eşit konumda-

dır. Ama özellikle son yarım asır boyunca uluslararası hukuk doktrini

ve antlaşmalarına giren

jus cogens

kavramı bir üstünlük iddiası içerir.

Soykırım, kölelik, ırksal ayrımcılık yasağı gibi normlar diğer normlar-

dan içerik olarak farklıdır. Bu normlar adeta bir temel teşkil eder ve

uluslararası toplumun ortak çıkarına ve vicdanına seslenir. Bu norm-

lara aykırı oluşan bir antlaşma veya teamül kuralı batıl olur.

Viyana Antlaşmalar Hukuku Sözleşmesi’ni hazırlayan konferans-

larda gelişmekte olan devletler

jus cogens

’i kolonyal devletlere karşı bir

fırsat olarak savundular; Batılı devletler ise pek istekli olmasalar da bu

normları kabul etmek zorunda kaldılar.

34

Sonuçta

jus cogens

kavramı

bu sözleşmeye girerek yazılı hukuka dahil olmuş oldu. Sözleşme’nin

53. maddesi şöyledir;

Bir antlaşma, yapılması sırasında uluslararası genel hukukun emredici

bir normu ile çatışıyorsa batıldır. Bu sözleşme bakımından uluslararası genel

hukukun emredici bir normu, bir bütün olarak Devletlerin uluslararası top-

lumun kendisinden hiçbir surette sapmaya müsaade edilmeyen ve ancak aynı

nitelikte olan daha sonraki bir uluslararası genel hukuk normu ile değiştirilebi-

lecek olan bir norm olarak kabul ettiği ve tanıdığı bir normdur

.”

35

33

Christian Walter,

a.g.m

., ss. 196-197

34

Antonio Cassese, International Law, Oxford University Press, New York, 2005,ss.

199-200

35

İbrahim Kaya, Uluslararası Hukukta Temel Belgeler, Seçkin Yayıncılık, Ankara,

2013,s. 90