sayi115

TBB Dergisi 2014 (115)

Mustafa Yaşar DEMİRCİOĞLU

157

teklifleri isteklilerle müzakere edebilmeleri mümkündür. Pazarlık sü-

resince ihale makamlarının, tüm isteklilere eşit muamele edilmesini

sağlama yükümlülükleri vardır. Özellikle ayrımcı bir şekilde bazı is-

teklilere diğer istekliler karşısında avantaj sağlayacak bilgilerin veril-

mesi mümkün değildir.

7- İdari İşlemin Amaç Unsuru Bakımından Pazarlık Usulünün

Değerlendirilmesi

Devletçe üstlenilmiş kamu hizmetlerinin üretilmesi ve kamu ya-

rarı, idari işlemin amacı olarak kabul edilmektedir. İdarenin faaliye-

tinde kişisel amaç güdülmüşse veya siyasal amaç izlenmişse kamu

yararı bulunmamaktadır

. Devlet yetkileri, özel yararlar, kişisel bir ta-

kımmenfaatlerin tatmini için kullanılmayacakları gibi kişisel ve siyasi

eğilimlerin gerçekleştirilmesinde araç olarak da kullanılmaz

. Aksi

halde bir idari makamın, yetkilerini kullanması gerekli olan amaçla

değil de bir başka amaçla kullanmasından söz edilir ki bu durumda

“yetki saptırması” ndan bahsetmek gerekecektir

Aslında pazarlık usulü ile ihale usulünde genel olarak bir kamu

yararından söz edilse dahi özel amaç olarak; kamu açısından gide-

rilmesi zorunlu ve yaşamsal öneme sahip bir takım ihtiyaçların ive-

dilikle karşılanması söz konusudur. Burada şikayet, itirazen şikayet

veya idari yargı denetimi açısından pazarlık usulünün uygulanma-

sındaki “amacın belirginleştirilmesi” ve sebep/amaç öğesinin birlikte

değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Özellikle idari işlemin

yapılmasındaki gerekçede amacın belirtilmesi, işlemin denetlenmesi

açısından büyük faydalar sağlayacaktır

. Kamu yararının veya çoğun-

luğun yararının zıddı; kamu zararı/toplum zararı/çoğunluğun zara-

rıdır. Pazarlık usulü ile yapıla ihale nedeniyle mali, sosyal, toplumsal

boyutuyla kamuya bir zarar verilmemiş olmasına dikkat edilmelidir

“Kamu ihaleleri” kavramı ile “kamu yararı” kavramı arasında

doğrudan ilişki söz konusudur. İhalenin her aşamasında kamu yararı-

Karahanoğulları, s. 471.

Akyılmaz/Sezginer/Kaya, s. 400.

Gözler, s. 978.

Karahanoğulları, s. 476, 482.

Sancaktar, s. 346.