

TBB Dergisi 2014 (115)
Mehmet ÖNCÜ
27
miş olması ve güncelliği nedeniyle, bunlar arasında en dikkat çekeni
Trabelsi v. Belçika
başvurusudur. 4 Eylül 2014 tarihinde karara bağla-
nan bu başvuruda, El Kaide kaynaklı terör eylemlerinde bulunmakla
suçlanan ve Belçika’da tutuklu bulunan Tunus vatandaşı başvurucu,
Belçika’dan ABD’ye iadesi halinde, bu ülkede “
de facto
indirimsiz mü-
ebbet hapis cezasına çarptırılma riski ile karşı karşıya bulunduğunu”
gerekçe göstererek, iadesi halinde Sözleşme’nin 3. maddesinin Belçika
tarafından ihlal edilmiş olacağını iddia etmiştir.
AİHM, ABD hukuk sisteminin, başvuranın iadesine dayanak
oluşturan eylemler açısından öngördüğü cezanın “
indirimli olarak nite-
lendirilemeyeceğini
” tespit ettikten sonra, Belçika Hükümeti’nin başvu-
ranı iade ederek
39
, onu Sözleşme’nin 3. maddesine aykırı bir muamele
riski ile karşı karşıya bıraktığını ve böylece,
dolaylı olarak
, AİHS’nin 3.
maddesini ihlal ettiğini kararlaştırmıştır
40
.
Anlaşılacağı üzere, Sözleşme’ye taraf bir devletin hukuk sistemi-
nin umut hakkını tanıyor olması, AİHS’ye uyumluluk açısından tek
başına yeterli değildir. Buna ek olarak, sınır dışı etme, geri verme veya
suçluların iadesi sürecinde, gönderilecek ülkenin hukuk sisteminin
de umut hakkını tanıyıp tanımadığının araştırılması ve tanımama
durumunda, ya talep eden devletten bu konuda diplomatik güvence
alınması ya da söz konusu iade talebinin reddedilmesi gerekir. Aksi
halde, Sözleşme’ye taraf devlet, dolaylı olarak AİHS’nin 3. maddesini
ihlal etmiş olacaktır.
18 Mart 2014 Tarihli Öcalan v. Türkiye (no. 2) Kararı
AİHM, indirimsiz müebbet hapis cezalarına ilişkin yukarıda be-
lirtilen kararlardan sonra, Abdullah Öcalan vekilleri tarafından 2003-
2007 yılları arasında yapılan dört ayrı başvuruyu birleştirerek incele-
Schuchter v. İtalya (k.k.), yukarıda belirtilen; Harkins ve Edwards v. Birleşik
Krallık, yukarıda belirtilen, § 3; Babar Ahmad ve Diğerleri v. Birleşik Krallık,,nos.
24027/07, 11949/08, 36742/08, 66911/09 ve 67354/09, 10 Nisan 2012. Mahkeme,
esastan incelediği her iki başvuruda da AİHS’nin 3. maddesinin somut başvuru-
larda ihlal edilmediğine hükmetmiştir.
39
AİHM bu başvuruda ihtiyati tedbir kararı almış olmasına rağmen, Belçika Hü-
kümeti, 3 Ekim 2013 tarihinde, henüz karar verilmeden, başvuranı ABD’ye iade
etmiştir. Mahkeme bu nedenle Belçika Hükümeti’nin Sözleşme’nin 34. maddesin-
den kaynaklanan yükümlülüklerini de ihlal ettiğine hükmetmiştir (Bk. Trabelsi v.
Belçika, yukarıda belirtilen, §§ 140-154).
40
Trabelsi v. Belçika, yukarıda belirtilen, §§ 94-139.