sayi115

TBB Dergisi 2014 (115)

Asım KAYA

335

uyuşmazlığa düşmemek için öncelikle dikkat etmesi gereken konu

ufak tefek giderler dışındaki giderleri kiralayanın rızası alınmadan

yapmamalıdır. Buna rağmen yapmış olduğu hallerde ancak kirala-

nanın tahliyesi sırasında EBK md. 410 vekaletsiz iş görme kurallarına

göre talep edebilir. Burada bir diğer husus ise kiracının katlanacağı

giderler dışında kalan giderler için bu husus geçerlidir. Kiracın kat-

lanacağı giderleri ise (temizleme giderleri gibi) kendisi karşılama-

lıdır.

Kiracı izin almadan bir takım giderleri yaptığı bazı hallerde

ise EBK 414/2. fıkra hükmü uygulanır. Bu tür durumlar tadilattan

öte olan giderlerdir yani yenilik ve değişiklik anlamında olabilecek

giderler rıza ve izin ile yapılmamışsa EBK 414/2’ye göre karşılanır.

Yargıtay bir kararında özetle şu yönde hüküm kurmuştur. Lokanta

olarak kiralanan bir dükkana bir takım imalatlar yapılmıştır. Kiracı

bu işyerini boşaltmak zorunda kaldığı sırada yaptığı imalatların be-

delini talep etmiştir. Yargıtay bu talepte, yapılan imalatların davalının

rızası alınmadan yapıldığına dikkat çekmiştir. Yapılan imalatları da

davacı kiracının yararına olduğu kanaatine varmıştır. Buna göre da-

vacının kiralananda yaptığı imalatlardan gerçek olmayan vekaletsiz iş

görme hükümlerine göre sorumlu olacağı kanaatine varılmıştır.

Ay-

rıca, uygulamada kiraya verenin yapması gereken bir tamir işi oldu-

ğu tamamen tespit edilememesine rağmen kiracı tarafından yapılan

bir masrafın gerçek olmayan vekaletsiz iş görme hükümlerine göre

kira sözleşmesinin sonunda tazmin edilebileceği ve bu tazminde esas

tespit edilmesi gerekenin gayrimenkulün değerinde meydana gelen

fazlalık olduğu vurgulanmaktadır. Örneğin, Yargıtay’a ait şu kararda;

“Kiraya verenin yapması gerekli bulunan ve ufak tamirlerin sınrını

aşan tamir işleri için mes’ul tutulabilmesi ancak kendisine bu işlerin

yapılması için kiracı tarafından uygun bir mehil verilerek ihtarda bu-

lunulmuş olması ve bu ihtar üzerine kiralayanın, borcunu yerine ge-

tirmemiş olması halinde Borçlar Kanunu’nun 97. Maddesinin 1. fıkrası

hükmünce hakimden izin alınmış bulunmasına bağlıdır. Hadisede

bu şekilde muamele yapılmış olmadığı cihetle fırın için davacı kira-

Necmettin Feyzioğlu, Borçlar Hukuku, İkinci Kısım, Akdin Muhtelif Nevileri,

İstanbul,1980, Fakülteler Matbaası, C. I, s. 525, dipnot, Y.4. HD. 14/06/1965-

5381/3141

Nihat Yavuz, Kira Parasının Tespiti Davasının Esasları, s. 1060,

Mustafa Reşit Karahasan, Türk Borçlar Hukuku Doktrin Özel Borç İlişkileri, Beta

Yayınevi İstanbul, 1992 C. 4 s. 549, 13. HD, 9/3/1987, 1024 E., 1335 K.