

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Mahkûmların Özel Hayatı
46
haberleşme hakkı kapsamında ele almaktadır.
26
Bu durum aslında ha-
berleşme hakkının yanında dolaylı da olsa mahkûmlar hakkında bilgi
toplama kavramı içinde de ele alınabilir niteliktedir.
27
AİHM, haber-
leşme hakkına yönelik Sözleşme’nin 8. maddesinde yer alan sınırla-
maların yanında belli bazı sınırlama ölçütleri daha geliştirmiş ve bu
hakkın sınırlandırılmasına ilişkin hükümlerin mümkün mertebe dar
yorumlanması gerektiğini benimsemiştir.
28
Haberleşme hakkı, AİHM tarafından sadece mektupları değil tele-
fon ve teleks gibi araçlarla yapılan iletişimleri de kapsar şekilde geniş
yorumlanmaktadır. Bu kavram sözleşmenin yaşayan bir belge olarak
kabul edilip güncel şartlara uygun olarak yorumlanması ilkesiyle ör-
tüşür şekilde teknolojik gelişmeler ışığında sürekli revize edilebilmek-
tedir.
29
Haberleşme hakkının ihlal edildiği iddiasıyla herhangi bir
mahkûm tarafından yapılan başvuruyu inceleyen AİHM, 8. maddeye
ilişkin yaptığı değerlendirmelerde uyguladığı genel kriterleri bu tür-
den başvurularda da uygulamaktadır. Buna göre Mahkeme üç aşamalı
bir inceleme yapar. Yaptığı incelemede Mahkeme öncelikle şikâyet ko-
nusu olay ve işlemin haberleşme hakkına dâhil olup olmadığını, yani
hükmün
“
uygulanabilirliğini” saptamakta, bu soruya olumlu yanıt
alınması halinde, söz konusu işlem ya da alınan önlemin bir “müda-
hale” teşkil edip etmediğini araştırmakta ve bir müdahalenin varlığı-
nı tespit ettiğinde ise bu müdahalenin 2. fıkra bağlamında “meşruluk
kazanıp kazanmadığını”
incelemek suretiyle sonuca varmaktadır.
Müdahalenin meşruluğunu incelerken, alınan kısıtlayıcı önlemin “ön-
görülebilirliği”, “güdülen amacın meşruluğu” ve şikâyet konusu mü-
dahalenin “demokratik bir toplumda gerekliliği” araştırılmaktadır.
30
26
Ursula Kilkelly, Özel Hayata ve Aile Hayatına Saygı Gösterilmesi Hakkı, İnsan
Hakları El Kitapları, No.1, s.19 vd.
27
Sultan Üzeltürk, 1982 Anayasası ve İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesine Göre
Özel Hayatın Gizliliği Hakkı, Beta Yayınları, İstanbul, 2004, s.209
28
Abdülkadir Kaya, “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında İletişimin
Dinlenmesi ve Teknik İzleme”, Yargı Dünyası, Sayı. 129, s. 15
29
Gülay Aslan Öncü, “Özel Yaşama ve Aile Yaşamına Saygı Hakkı, İnsan Hakları
Avrupa Sözleşmesi ve Anayasa”, Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru Kap-
samında Bir İnceleme (Editör; Sibel İnceoğlu), Şen Matbaa, Ankara, 2013, s.320
30
Şeref Gözübüyük , Feyyaz Gölcüklü, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve
Uygulaması, Turhan Kitapevi, Ankara 2011, s.341