146 / 449
TBB Dergisi 2016 (116)
Hayrettin YILDIZ
145
kusur”
45
, “idarenin yürüttüğü bir hizmetin kurulması düzenlemesi
ve işleyişindeki bozukluk ve aksaklık”
46
, “kamu hizmetinin görülme-
sinde, kamu görevlilerinin ihmali sonucu, ortaya çıkan bir eksiklik”
47
olarak birbirine benzer tanımlarla açıklanmaktadır. Hizmet kusuru
ayrıca, Paul Duez’den gelen geleneksel ve yerleşmiş bir ayrıma göre,
hizmetin
geç
işlemesinden, hizmetin
kötü
işlemesinden ve hizmetin
hiç
işlememesinden dolayı meydana gelen zarardan idarenin kusur-
lu olarak sorumlu tutulmasıdır
48
. Söz gelimi, barajın tahliye kapakla-
rının uzun süre kapatılmayarak bahçeleri su basması hizmetin kötü
işlemesine
49
ambulansın kaza yerine vaktinde ulaşmaması hizmetin
geç işlemesine, yol aydınlatma lambalarının kurulmaması hizmetin
hiç işlememesine
50
örnek olarak verilebilir.
Gözler, geleneksel doktrinin dayandığı bu ayrımı hem hizmet ku-
surunun tanımı bakımından, hem de hizmet kusurunun dayandığı
üçlü ayrım (
kötü, geç, hiç
) bakımından yanlış bulmaktadır. Gerçekten,
Chapus’nün de ifade ettiği üzere, “kamu hizmeti değil, sadece kamu
görevlileri kusur işleyebilir”
51
, zira kaçınılmaz olarak, hizmet sırasın-
da işlenen kusurun süjesini hizmet değil bir kamu görevlisi oluştur-
maktadır. Burada kastedilen şey “kamu hizmetinin ifası sırasında işle-
nen kusur”
52
olsa da yanlış bir kavramsallaştırma örneği gösterilerek
hizmet kusuru ifadesi kullanılmaktadır. Keza Gözler’e göre, hizmet
kusurunun üçlü bir ayrıma tabi tutulması da yanlış ve gereksizdir.
Çünkü bu ayrımdan bağımsız olarak hizmet geç ya da kötü işlese ya
da hiç işlemese de sonuçta idare ya da kamu görevlisinin görevini ge-
reği gibi yerine getirmemesinden dolayı kusura dayalı sorumluluk söz
konusu olacaktır
53
.
45
Gözübüyük ve Turgut Tan, İdare Hukuku, op.cit, s. 744.
46
Günday, İdare Hukuku, op.cit, s. 369.
47
Yaşar, İdarenin Hukuki Sorumluluğu Üzerine Düşünceler, op.cit, s. 207.
48
Paul Duez, La responsabilité de la puissance publique, Nouvelle Edition, Paris,
1938 s. 27 vd. (‘den Nakleden-Lütfi Duran, Türkiye İdaresinin Sorumluluğu,
op.cit, s. 28 ).
49
Yaşar, “İdarenin Hukuki Sorumluluğu Üzerine Düşünceler”, op.cit, s. 211.
50
Günday, İdare Hukuku, op.cit, s. 371.
51
“Seuls les agents du service public peuvent commettre une faute; non pas un ser-
vice public”: Chapus, Droit administratif général, op.cit, s. 1293.
52
Gözler, İdare Hukuku, op.cit, s. 1059.
53
Ibid., s. 1060.