

TBB Dergisi 2016 (116)
Hayrettin YILDIZ
157
dığından dolayı sorumluluğun idareye değil zararı gerçekleştirenle-
re ait olduğunu, bunların teşhis edilememesi durumunda da “
casum
sentit dominis
” (beklenmedik hal maliki bağlar) ilkesi gereğince zarara
mağdurun katlanması gerektiğini ileri sürmektedir
113
.
Danıştay’ın sosyal olaylarda verdiği kararlarda istikrar bulunma-
maktadır. Danıştay benzer nitelikteki olaylar için bazen idarenin ku-
sur sorumluluğuna bazen kusursuz sorumluğuna bazen de sorumlu
olmadığına karar vermektedir
114
. Örneğin Sivas’ta yaşanan ve eylem-
ciler tarafından Madımak Oteli’nin yakılması olayında ölenin kardeş-
leri tarafından açılan davada
115
, Kadıköy meydanında yapılan toplantı
sırasında meydana gelen olaylarda davacı şirketin sigortaladığı işye-
rinin hasar görmesine ilişkin davada
116
, 1996 yılı 1 Mayıs kutlamaları
sırasında meydana gelen olaylar sonucunda uğradığı zarar nedeniyle
davacı idarenin açtığı davada
117
Danıştay, kalabalığı dağıtmayan ve
etkisiz hale getirmeye yönelik girişimlerde yetersiz kalan, önleyici
kolluk tedbirlerini almayarak güvenliği sağlamayan idarenin kusurlu
olarak sorumlu olduğuna karar verilmiştir. Buna karşın, İstanbul Gazi
olayları sırasında davacılar murisinin ölümü ile neticelenen olaylarda
sosyal risk ilkesine dayanarak idareden tazminat edilemeyeceğine yö-
nelik kararlar
118
da bulunmaktadır.
Terör olayları bakımından ise Danıştay’ın 1990 yılı öncesindeki iç-
tihadı ile 1990 yılı sonrası içtihadı arasında da tutarlık yoktur. Bu hu-
suslar sosyal risk ilkesinin Danıştay kararlarındaki görünümü başlığı
altında ele alınacaktır.
113
Gözler, İdare Hukuku, op.cit, s. 1216 ve 1222.
114
Gözler, İdare Hukuku, op.cit, s. 1215; Gözübüyük, “Terör Olayları ve Yönetimin
Sorumluluğu”, op.cit, s. 194.
115
Danıştay 10. Dairesinin Kararı, E. 1195/8705 K. 1996/5757 T. 2.10.1996 (Nakleden-
Bal et al., Danıştay 10. Dairesinin Tazminat Davalarına İlişkin Seçilmiş Kararları,
op.cit, s. 29-30)
116
Danıştay 10. Dairesinin Kararı, E. 1999/3194, K. 2001/2174, T. 7.6.2001 (Nakleden-
Bal et al., Danıştay 10. Dairesinin Tazminat Davalarına İlişkin Seçilmiş Kararları,
op.cit, s. 29-30)
117
Danıştay 10. Dairesinin Kararı, E. 1999/1648, K. 2000/5119, T. 11.10.2000
(Nakleden-Bal et al., Danıştay 10. Dairesinin Tazminat Davalarına İlişkin Seçilmiş
Kararları, op.cit, s. 38-39)
118
Danıştay 10. Dairesinin Kararı, E.1998/7463, K. 2001/1286, T. 11.04.2001
(Nakleden-Bal et al., Danıştay 10. Dairesinin Tazminat Davalarına İlişkin Seçilmiş
Kararları, op.cit, s. 624-626)