TBB Dergisi 116.Sayı

İdarî Yargıda Belirsiz Tam Yargı Davası İhtimâli

220

E. Tam Yargı Davalarında Talep Sonucunun Yeri ve Önemi

İdarî Yargılama Usûlü Kanununun 3. maddesinin ikinci fıkrası-

nın d bendinde tam yargı davasına ilişkin dilekçede

uyuşmazlık konusu

miktar

ın yer alması gerektiği açıkça hükme bağlanmıştır. Bu miktar,

aynen özel hukukta olduğu gibi dava açılırken alınacak harcın belir-

lenmesi bakımından da önemlidir

İdarî yargıda dava açma sürelerin kısalığı ve alacağın bir kısmı-

nın talep edilerek fazlaya ilişkin hakları daha sonra ileri sürmenin

her zaman kabul edilmemesi

tam yargı davalarında talep sonucu-

nun önemini daha da artırmaktadır. İdarî Yargılama Usûlü Kanunu-

nun 31. maddesinde Hukuk Muhakemeleri Kanununun ıslaha ilişkin

düzenlemelerine atıf yapılmamış olması

nedeniyle idarî yargıda ıs-

lahla talebin sonradan artırılmasının uygulamada kabul görmemesi

de bu öneme katkı sağlamaktaydı. Dilekçede bir miktar göstermek

zorunda olan davacı, çoğunlukla bu miktarı daha sonra değiştireme-

mekte ve bu durum davacıyı yukarıda değindiğimiz belirsiz alacak

davasının ortadan kaldırmak istediği tüm risklerle karşı karşıya bı-

rakmaktadır

Yukarıdaki I nolu başlığı B alt başlığına bakınız.

Candan, s. 262; Ünlüçay Metin, “İdarenin Tazmin Borcu ve Enflasyon Olgusu”,

Danıştay Dergisi

, 1998, S. 94, s. 8; Yayla Yıldızhan, İdare Hukuku, 2.Baskı, Beta

Basım, Eylül 2010, s. 465; Kaya Cemil, “İdari Yargıda Mahkeme Kararlarının

Uygulanmaması Nedeniyle Manevi Tazminat İstemi”,

Erzincan Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Dergisi,

2010, C. XIV, S. 1-2, s. 73; Birtek, s. 23 vd.; Ergen, s. 548; “İdarî yar-

gılama usûlünde, ilgililerin fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak tam yargı davası

açabilmelerine olanak tanınmamıştır.” Danıştay 6. D., 11.05.2000, E. 1999/2712, K.

2000/2819 (Kazancı Bilişim-İçtihat Bilgi Bankası).

İdarî Yargılama Usûlü Kanununun 31. maddesiyle düzenlenen atıf hükümle-

rinin eleştirisi için bkz. Günday Metin, “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu

Hükümlerinin İdari Yargıda Uygulama Alanı”, İdari Yargının Yapılandırılması ve

Karşılaştırmalı İdari Yargılama Usulü, Danıştay Sempozyumu 11-12 Mayıs 2001,

Ankara 2003, s. 83 vd.; Erkut Celal, “İdari Yargının Yeniden Yapılandırılmasında

Yargılama Hukuku Kurallarının Etkinleştirilmesi Sorunu”, İdari Yargının

Yapılandırılması ve Karşılaştırmalı İdari Yargılama Usulü, Danıştay Sempozyumu

11-12 Mayıs 2001, Ankara 2003, s. 94-98.

Bu konuda bkz. Yılmaz Ejder, “İdari Yargıda İddia ve Savunmanın Genişletilmesi/

Değiştirilmesi Yasağı”,AnkaraBarosuDergisi, 1983, S. 3-4, Yasak, s. 20; KayaCemil/

Akcan Recep, “Medeni ve İdari Yargıda İddia ve Savunmanın Genişletilmesi veya

Değiştirilmesi Yasağı”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 2009, C.

LXVII, S. 1-2, s. 140; Anayasa Mahkemesi, 12.06.2008, 2004/103, 2008/121 (Resmî

Gazete, 23.12.2008, 27089).

Yukarıdaki I nolu başlığı C alt başlığına bakınız.