

Objektif Dava Birleşmesi
214
dava açıldığı tarihte davalının yerleşim yerinin bulunduğu yer mahke-
mesinde görülür. Bunun dışında özel yetki kuralları da vardır; ancak
kesin yetki kuralı niteliğinde değilse özel yetki kuralı genel yetkiyi
kaldırmaz.
61
Yetkinin kesin olduğu hallerde ise davaya sadece o kesin
yetkili mahkemede bakılabilir, dava başka bir yer mahkemesinde açı-
lamaz. Kesin yetkili olarak tek mahkeme öngörülebileceği gibi birden
fazla mahkeme de öngörülmüş olabilir.
62
Kanunda dava sebebine göre davanın tamamı hakkında ortak
yetkiyi taşıyan bir mahkeme belli edilmiş ise davaya o mahkemede
bakılır.
63
HMK m. 7/1’de “
davalıların”
birden çok olması halinde yetkili
mahkemenin ortak yetkili mahkeme olacağı düzenlenmiştir. Oysa ob-
jektif dava birleşmesinde, taraf çokluğu değil; “
talep çokluğu”
olup bu
talepler için ortak yetkili mahkemenin varlığı aranmaktadır. Örneğin,
(A)’nın (B)’ye karşı hem satım sözleşmesinden doğan talebi için hem de
sebepsiz zenginleşmeden doğan alacağı için ayrı ayrı değerlendirildi-
ğinde yetkili mahkeme Ankara ise objektif dava birleşmesi açısından
ortak yetkili mahkeme şartı gerçekleşmektedir.
Bununla birlikte objektif dava birleşmesine konu edilen talep-
lerden biri için kesin yetkili mahkeme varsa bu durumda davanın o
kesin yetkili mahkemede açılması gerekir.
64
Diğer yandan taleplerin
hepsi için farklı kesin yetkili mahkemeler söz konusu olabilir. Örne-
ğin, taleplerden biri genel bir hukukî ilişkiden doğan taşınmaza iliş-
kin istihkak iddiası, diğeri ölüme bağlı tasarrufun iptali olabilir. Bu
durumda ilk talep için HMK m. 12 gereği taşınmazın bulunduğu yer
mahkemesi; ikinci talep için HMK m.11 gereği ölenin son yerleşim yeri
mahkemesi kesin yetkili mahkeme olacaktır. Ancak taşınmazın bu-
lunduğu yer de ölenin son yerleşim yeri de İstanbul ise objektif dava
birleşmesi açısından bu durum talepler için ortak yetkili mahkemenin
bulunduğu anlamına gelecek ve diğer şartlar da varsa bu talepler ob-
jektif dava birleşmesine konu edilebilecektir.
61
Kuru / Arslan / Yılmaz, 2013, s.129 vd.
62
Pekcanıtez / Atalay / Özekes, 2013, s.172.
63
Y. 11. HD. 21.09.2006, E. 2005/12841, K. 2006/9061 Erişim:
http://www.kazanci.com (23.10.2014).
64
Umar, 2011, s.52 vd.