TBB Dergisi 117.Sayı

Objektif Dava Birleşmesi

220

5. Yargılama Harç ve Giderleri

Objektif dava birleşmesinde, birleştirilen talepler birbirinden

bağımsız olduğundan, her talep için ayrı ayrı vekâlet ücreti takdir

edilir.

Bununla birlikte HUMK düzenlemesine göre görevin dava

konusu edilen taleplerin toplamına göre belirleneceği hükmünden

hareketle harcın da birleştirilen taleplerin toplamı üzerinden alınaca-

ğı kabul edilmekteydi.

HMK’nın bu düzenlemeyi kaldırması, kanı-

mızca harç konusunda kabul edilen görüşü değiştirmemekte ve harç,

mevcut durumda da taleplerin toplamı üzerinden alınmalıdır. Talepler

birbirinden bağımsız olsa da birleştirilen talepler mahkemece birlikte

incelenir ve birlikte karara bağlanır. Harcın alınmasının amacı yargı

işlerinin ve hizmetlerinin yapılmasıdır. Kaldı ki Harçlar Kanunu’nda

belirlenen tarife uyarınca harç alındığına göre ayrı ayrı harç alınıp

toplanması yerine taleplerin toplamı üzerinden harç alınması daha

hızlı ve basit olacaktır.

Konusu para ve para ile ölçülebilen davalarda esas hakkında karar

verilmesi sonucu hüküm altına alınan uyuşmazlık konusu üzerinden

nisbi karar ve ilam harcı alınır.

Buna karşılık, konusu para ile ölçüle-

meyen davalar ile usule ilişkin nihaî kararlar ile davanın konusuz kal-

ması halinde verilecek kararlarda maktu karar ve ilam harcı alınır.

Nisbi harç ve nisbi vekâlet ücreti bakımından sorun yokken, mak-

tu harç ve maktu vekâlet ücretinin birleştirilen taleplerin toplamından

mı yoksa ayrı ayrı mı hükmedileceği konusunda tereddüt olabilir. Bu

konuda Türkiye Barolar Birliği Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde bir

hüküm bulunmadığı gibi Hukuk ve Ticaret Mahkemelerinin Yazı İş-

leri Yönetmeliğinde de bir hüküm yoktur. Gerçi Türkiye Barolar Birli-

ği Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi m. 8’de

“bir davanın takibi sırasında

karşılık dava açılması, başka bir davanın bu davayla birleştirilmesi veya da-

vaların ayrılması durumunda, her dava için ayrı ücrete hükmolunur”

ifade-

“…talepler yönünden objektif dava birleşmesi sözkonusu olduğundan taleple-

rinin her biri yönünden ayrı ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu

hususun dikkate alınmaması da doğru olmamış…” Y. 11 HD. E. 2012/14718 K.

2013/14276 T. 4.7.2013 Erişim:

(27.01.2015).

Kuru, 2001, C.2, s.1499. Aynı yönde; Yılmaz Z., 2011, s.335.

Burak Pınar, Yargı ve İcra Harçları, Günaydın Hukuk Yayınları, İzmir 2006, s.105

vd.

Pınar, 2006, s.126 vd.