Background Image
Previous Page  30 / 421 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 30 / 421 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2015 (118)

Nimet ÖZBEK

29

rinde kalmasının bir zorunluluk olmadığını göstermesi bakımından

zikredilmeye değer niteliktedir. YUKK’a göre, idarî gözetimin gerekip

gerekmediği bireysel olarak değerlendirilir. Bu belirlemenin nasıl ya-

pılacağı da düzenlenmiştir: (…) ilgilinin idarî gözetim altına alınma-

dan önce, ikamet zorunluluğu ve bildirim yükümlülüğünün yeterli

olup olmayacağı öncelikle değerlendirilir.

Kanun’da idarî gözetimin süresi şu biçimde düzenlenmiştir: Baş-

vuru sahibinin idarî gözetim süresi otuz günü geçemez. İdarî gözetim

altına alınan kişilerin işlemleri en kısa sürede tamamlanır. İdarî göze-

tim, şartları ortadan kalktığı takdirde derhal sonlandırılır (m.68/V).

YUKK, ilgiliye, idarî kararın usûlüne uygun tebliği koşulunu getir-

mektedir. İdarî gözetim kararı, idarî gözetim altına alınma gerekçele-

rini ve gözetimin süresini içerecek şekilde idarî gözetim altına alınan

kişiye veya yasal temsilcisine ya da avukatına yazılı olarak tebliğ edi-

lir. İdarî gözetim altına alınan kişi bir avukat tarafından temsil edil-

miyorsa kararın sonucu ve itiraz usûlleri hakkında kendisi veya yasal

temsilcisi bilgilendirilir (YUKK m.68/IV). İdarî gözetim altına alınan

kişi veya yasal temsilcisi ya da avukatı, idarî gözetime karşı sulh ceza

hakimine başvurabilir (YUKK m.68/VII-1.cümle). Ancak başvuru,

İdarî gözetimi durdurmaz (YUKK m.68/VII).

Sonuç olarak YUKK’a göre hakkında sınır dışı etme kararı verilen-

lerden gerekli görülenler, geri gönderme merkezlerinde ve en fazla 1

yıllığına; hakkında İdarî gözetim uygulanmasına karar verilen ulusla-

rarası koruma başvuru sahipleri ise kabul ve barınma merkezlerinde

50

ve en fazla 30 günü geçmemek şartıyla İdarî gözetime tabi tutulabilir-

ler. Her iki karara karşı yargı yoluna başvurmak olanaklı olup bu ko-

nuda yetkili mahkeme sulh ceza hakimlikleri olarak düzenlenmiştir

(YUKK m.57/VI ve m.68/VII).

51

önce, sığınmacılık başvurusu kabul edildikten sonra, meme kanseri olduğu için

Türkiye’yi terkeden Afganlı (YUKK’dan önceki düzenlemeler uyarınca bir sığın-

macı olan) Mozaffari’nin fiilen öğrenim özgürlüğünden yoksun kaldığı yolunda

bkz. Zakira Hekmat, “Afgan Mültecilerin Deneyimleri”, Mülteci-Der Uydukentler

İzleme ve Raporlama Projesi (SC-MORE), Ankara 20 Haziran 2014, (Deneyimler).

50

Göç İdaresi Genel Müdürlüğü verilerine göre, kabul ve barınma merkezleri; Erzu-

rum, Gaziantep, İzmir, Kırklareli, Kayseri, Van ve Yozgat İllerimizde bulunmak-

tadır:

<http://www.goc.gov.tr/icerik6/Kabul

%20ve%20Bar%C4%B1nma%20

Merkezleri_283_286_287_icerik> , (4 Temmuz 2014).

51

Ayrıntılı bilgi için bkz. Ekşi, İdarî Gözetim, s.121-130.