119

TBB Dergisi 2015 (119)

Serkan KIZILYEL

123

göre, belli bir süre devam etmek suretiyle istikrar kazanmayan kara-

rın içtihatları birleştirmeye konu olmaması gerekir. Bununla birlikte,

istikrar kazanmanın kaç kararla yahut ne kadar süre devam etmekle

sağlanacağı konusunda somut bir belirlemeye gitmek de mümkün de-

ğildir. En azından, Kurulun karar verdiği dönem itibariyle de bu kara-

rın devam ettiğinin tespit edilmesi yerinde olacaktır.

Benzer şekilde, içtihadın birleştirilmesi yoluna gidilmesi için aykı-

rı kararların belli bir etki genişliğine de ulaşması gerekir.

İdare hu-

kuku alanında geniş uygulama alanı bulmayan veya bulma potansi-

yelini bünyesinde barındırmayan, bir ya da birkaç kişinin menfaatiyle

ilgili münferit kararlar, bu usulün işletilmesi için gerekli olan objektif-

likten yoksundur.

Şu halde, bu usule konu olabilecek kararların bi-

reysel olma niteliğini aşması ya da aşabilecek nitelikte olması gerekir.

Son olarak, içtihatları birleştirmeye konu olabilecek kararların ke-

sinleşmesinin gerekip gerekmediğinin de irdelenmesi gerekir. 2575

sayılı Kanunun 39. maddesi, herhangi bir sıfatı bulunmayan yalın bir

karardan bahsetmektedir. Buna göre, karar aleyhine kanun yollarına

başvurulması bu usulün işletilmesine engel teşkil etmemektedir. Baş-

ka bir ifadeyle kanun yollarının sonucunun beklenilmesi zorunluluğu

bulunmamaktadır.

Böyle olunca, temyiz üzerine verilen karar sonra-

sında eş zamanlı ve çoğu zaman aynı dilekçe ile hem karar düzeltme

hem de içtihatları birleştirme isteminde bulunulduğu görülmektedir.

Bu durumda, karar düzeltme aşamasında düzeltilebilecek ayrılığın iç-

tihatların birleştirilmesine konu yapılması durumu söz konusu olabil-

mektedir. Uygulamada sorun olabilecek bu husus, içtihatların birleşti-

rilmesi konusunun karar düzeltme isteminin karara bağlanmasından

sonra ele alınması suretiyle yine uygulamada geliştirilen filtrelerle gi-

derilmeye çalışılmaktadır.

DİBK, 17.6.1982, E:1977/4, K:1982/6.

Tuncay, s. 257.

2576 sayılı Kanunun 3/C maddesine göre, bölge idare mahkemesi dairelerince

verilen kesin nitelikteki kararlar arasında aykırılık veya uyuşmazlık bulunması

hâlinde, içtihatların birleştirilmesi yoluna gidilebilecektir. Bölge idare mahkeme-

si kararları yönünden içtihatların birleştirilmesi yoluna gidilebilmesi için kanun

yollarına gidilmemesi ya da gidilmiş ise verilecek nihai kararın beklemesi gereke-

cektir. Böylece bölge idare mahkemesi kararları yönünden. 2575 sayılı Kanunun

39. maddesinden farklı bir düzenleme yapılmıştır.

Bkz. DİBK, 7.2.2012, E:2009/1, K:2012/2.