119

TBB Dergisi 2015 (119)

Korkut KANADOĞLU

kapatamaz da. Nitekim Anayasa Mahkemesine göre de; Anayasa’nın

56. maddesiyle Devlete verilen sağlık kuruluşlarının hizmetlerini, dü-

zenleme, denetleme ve organize etme gibi görevler zorunlu nitelik ta-

şıyan pozitif yükümlülüklerdir.

Ancak, “Anayasa’da sağlık ve tedavi hizmetlerini yürütmek ama-

cıyla oluşturulacak teşkilatın niteliğiyle ilgili herhangi bir belirleme

yapılmamış, bu konuda kanun koyucuyu sınırlandıran herhangi bir

hükme yer verilmemiştir.”

Bu doğrultuda Anayasa Mahkemesi,

kamu özel iş birliği – KÖİ – sözleşmesini Anayasa’ya uygun bulmuştur;

“Bu itibarla, Sağlık Bakanlığı ve bağlı kuruluşlarınca ihtiyaç duyulan

tesislerin yaptırılması, mevcut tesislerin yenilenmesinin sağlanması

ve bunlara ilişkin danışmanlık, araştırma-geliştirme hizmetleri ile ile-

ri teknoloji ya da yüksek mali kaynak gerektiren bazı hizmetlerin özel

hukuk kişilerine gördürülmesine imkân tanınmasında Anayasa’ya ay-

kırı bir yön bulunmamaktadır.”

Son yıllarda özelleştirme ciddi biçimde hissedilse de Anayasa,

sağlık sektöründe serbest piyasa şartlarının oluşmasını engellemekte-

dir.

KÖİ modelinde, yüklenicinin sorumluluğuna bırakılan hizmet-

ler, sağlık tesislerinin inşası, bakımı ve onarımı gibi yardımcı nitelikte

hizmetler olup kamu hizmetinin bizzat kendisini ve sağlık hizmetleri-

nin özünü oluşturan tıbbi hizmetlerin, kamu (idare) tarafından görül-

mesine devam edilecektir.

Yasa koyucu sağlık sigortası kapsamında hizmet şartlarını her za-

man değiştirebilecektir.

Ancak devlet vatandaşlarının insan onuruna

uygun varlığının minimum koşullarını sağlamak da zorundadır. Ni-

tekim Anayasa Mahkemesi’nin, sağlık hizmetlerine ilişkin yasakoyu-

cunun takdir yetkisinin sınırsız olmadığını saptayan kararları bulun-

maktadır. Buna göre, devlet için bir görev, kişiler için de bir hak olan

E. 2012/103, K. 2013/105, Kt. 3.10.2013.

E. 2012/33, K. 2012/174, Kt. 8.11.2012.

E. 2013/50, K. 2015/38, Kt. 1.4.2015.

Yılmaz H. , Sağlık Hizmetlerinden Yararlanmanın Kısıtlanması ve Kısıtlamanın

Yargısal Denetimi, s. 63-64.

E. 2013/50, K. 2015/38, Kt. 1.4.2015.

Anayasa Mahkemesi, sağlık hizmetlerinden yararlanabilmek için ödenecek tutarı

ifade eden katılım payının, bilimsel gelişmeler ve değişen koşul ve durumlara

göre idarece kaldırılması veya farklı oranlarda belirlenmesi imkânının yasayla ta-

nınmasını, Anayasa’ya aykırı bulmamıştır, E. 2012/33, K. 2012/174, Kt. 8.11.2012.