119

Son Kanun Değişiklikleri Işığında Hâkimin Hukuki Sorumluluğu

266

para cezalarının artan enflasyona göre uyarlanması sırasında hata yapılması

olağandır. Zira reddi hâkim talebinin reddi için nadiren para cezası uygulayan

hukuk hâkiminin bu tür bir hesabı bilmemesi mazur görülebilir. … yargılama

işlevinin bir parçasını oluşturan taraf vekili avukatın yanlış da olsa bir

para cezası ile mesleki onurunun rencide edilmesinden söz edilemez.

…” şeklinde karar vermiş ve tazminat talebini reddetmiştir.

Hâkimin takdir hakkını kullanabildiği meselelerde, hâkim, bu

takdir hakkını -örneğin bilirkişi incelemesi yoluna başvurup başvur-

mama hakkını- somut olayın özelliklerine göre yasanın sınırları içinde

kullanır ise verdiği kararın kanunun açık hükmüne aykırılık gerekçe-

si ile tazminat davasına konu edilmesi yerinde olmaz.

“Takdir yetkisi

kapsamında yapılan değerlendirme veya farklı hukuki gerekçe ve mülahaza-

larla karar verilmiş olması; bundan da ileri kararın salt hukuki yanılgı nedeni

ile hatalı (hukuki) çerçeveye oturtularak yanlış sonuca ulaşılması halinde dahi

hukuka aykırılık unsuru bulunmadığından hâkimin sorumluluğundan söz

edilmesi olanaklı değildir.”

d. Duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm

verilmiş olması (HMK m.46/1-ç)

Duruşma tutanağı, davada neler yapıldığını ve kimlerin neler söy-

lediğini gösteren resmi bir belgedir.

HMK m.154 gereğince duruşma

tutanağı, tahkikat ve yargılama işlemleri ile tarafların ve diğer ilgili-

lerin sözlü açıklamalarının kaydedildiği belgedir ve HMK m.155 gere-

ğince tutanak hâkim ve zabıt kâtibi tarafından imzalanır. HMK m.156

gereğince ön inceleme, tahkikat ve yargılama ancak tutanakla ispat

olunabilir. Hâkim de kararını verirken dosyaya giren tüm dilekçeler

ve belgelerle birlikte yalnızca duruşma tutanağında yazılı olanları

dikkate alır ve hüküm ve kararını

ona göre verir. Aksi, bundan zarar

gören taraf için Devlet aleyhine bir tazminat davası açma sebebidir.

e. Duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut

tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözün hüküm ya da karara etkili olacak

şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması

(HMK m.46/1-d)

HGK, 16.5.2007, 9-298/270 (Ejder Yılmaz, age., s.482).

HGK, 14.2.2007, 13-80/64 (Ejder Yılmaz, age., s.483).

HGK, 15.7.2011, 2011/2 E. 2011/2 K. (Abdurrahim Karslı, age., s.207).

Ejder Yılmaz, age., s.484.

Ejder Yılmaz, age., s. 485.

Bkz örneğin HGK, 12.7.2006, 4-496/510 (Ejder Yılmaz, age., s.485).