119

TBB Dergisi 2015 (119)

Talip ARAS

445

resinde çalıştırılmış ise bu süreler altı aylık sürenin hesabında dikkate

alınmazlar.

Belirtelim ki, bazı işverenler sırf iş güvencesi hükümle-

rinden kurtulmak amacıyla işçinin altı ayının dolmasına kısa bir süre

kala iş akdini feshetmek yoluna gidebilirler. Böyle bir feshin hukuki

sonucunun ne olacağı noktasında öğretide farklı görüşler ortaya çık-

mıştır.

Bunlardan birinci görüşe göre, böyle bir durumda işveren fesih

hakkını kötüye kullanmış olacağından işçi İş Kanunu m. 17/6’da ön-

görülen kötüniyet tazminatına hak kazanır.

Ancak, her ne kadar altı

aylık süre içerisinde işçinin sözleşmesinin dürüstlük kurallarına aykı-

rı şekilde feshedilmesi halinde işçi kural olarak kötü niyet tazminatına

hak kazanacaksa da, burada dürüstlük kurallarına aykırılık diğer fesih

nedenlerinden farklı olarak işçinin iş güvencesi kapsamına girmesini

engellemek şeklinde ortaya çıkmaktadır.

Zira, yaptırım olarak kötü-

niyet tazminatının kabul edilmesi halinde işçi iş güvencesi hükümle-

rinden yararlanamayacağından işveren amacına ulaşmış olacaktır.

İkinci görüşe göre ise, altı ayın dolmasına kısa bir süre kala işçinin

işten çıkarılması halinde, taraflardan birinin dürüstlük kurallarına

aykırı hareketi koşulun gerçekleşmesine engel olursa o koşulun ger-

çekleşmiş sayılacağını öngören Borçlar Kanunu m. 175 buraya kıyasen

uygulanarak işverenin amaçladığı sonucu elde edememesi sağlanma-

lıdır.

Doktrinde bu görüş de eleştirilmiş olup, bu yola başvurmaya

gerek olmadığı zira hakkın kötüye kullanılması genel yaptırımının bu

sonuca ulaşmak için yeterli olacağı belirtilmiştir.

Bu konudaki son görüşe göre ise altı aylık kıdemin tamamlanma-

sıyla iş güvencesi kapsamına girecek bir işçinin iş akdinin bu süre-

nin dolmasına kısa bir süre kala feshedilmesi halinde işçi iş güvencesi

kapsamında kabul edilmelidir; çünkü MK m. 2/2 uyarınca hakkın kö-

toğlu, s.878; Kar, s.115-116;

, 28.11.2005, E. 2005/34667, K. 2005/37461 <

Ekonomi, Hizmet Akdinin Feshi, s.43; Süzek, s. 568; Çelik, İş Hukuku, s. 201.

Mollamahmutoğlu, s. 878; Baysal, s. 1334.

Süzek, s. 569.

Soyer, s.32; Mustafa Alp, “Bireysel İş İlişkisinin Sona Ermesi ve Kıdem Tazmina-

tı, Yargıtay’ın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirmesi 2006”, Ankara

2009, 133-177, s.150.

Süzek, s. 569-570. Bu görüşün kabul edilmesi halinde getireceği ileri sürülen hu-

kuksal problemlerle ilgili daha geniş bilgi için Bkz. Baysal, s. 1330-1335.