119

TBB Dergisi 2015 (119)

A. Eda MANAV

485

yönelik olarak görüş beyan etmeyecektir. Bu durumun hem hâkimin

hesap için bilirkişiye başvurmaması hem de tarafların hâkimin yap-

mış olduğu hesaba karşı beyanda bulunabilmesi açısından yararlı ola-

bileceği kanaatindeyiz.

Hâkimlerin mevcut iş yükleri dikkate alındığında özellikle iş da-

valarının yoğun olduğu büyük şehirlerde hâkim yardımcılığı gibi bir

müessesinin bir an önce hayata geçirilmesi de bir öneri olarak getirile-

bilir. Bu durum bilirkişilerin hukukî konuda değerlendirme ve tespit-

te bulunmalarının hukuka aykırı olduğuna ilişkin gibi birçok itirazın

ortadan kaldırılmasını sağlayacaktır.

D. Bireysel İş Uyuşmazlıklarında Hukukçu Bilirkişi

Hukuk Muhakemeleri Kanununa göre hâkimlik mesleğinin ge-

rektirdiği genel ve hukukî bilgiyle çözümlenmesi mümkün olan ko-

nularda bilirkişiye gidilmemesi gerekmektedir. Hukukî sorunları

hâkimin kendisinin çözmesi gerekmektedir. Ancak uygulamaya bak-

tığımızda Yargıtay, ilk derece mahkemesi hâkimini bilirkişiye baş-

vuru konusunda zorlamaktadır. Bu çerçevede yüksek mahkemenin,

hâkimin hukukçu bilirkişiye gitmesini bir zorunluluk haline getirdiği

görülmektedir.

Yargıtay’ın bir kararına göre, “Hukukçu bilirkişi tarafından dü-

zenlenen raporda bu yönde değerlendirmelerde bulunulmuş an-

cak konunun muhasebeci bilirkişi tarafından ele alınması gerektiği

açıklanmıştır.”

İş Hukuku Ve İş Kazalarından Kaynaklanan Davalarda Bilirkişilik Sempozyumu

Sonuç Bildirisi, 16-17 Mart 2015,

izmirsonucbildirisi.pdf.

Tanrıver, Bilirkişilikle İlgili Temel Problemler, s.579-580; Başterzi, s.228-230.

Bazı Yargıtay üyeleri ile yapılan görüşmelerde Yargıtay’ın bu doğrultuda karar

vermesinin sebebinin kaliteli ve uzman hukukçu yetişmemiş olması olabileceği,

bazı hâkimlerin bilirkişiyi görevleri konusunda aydınlatmaması nedeniyle bilir-

kişinin raporunun yetersiz olması ve rapor doğrultusunda verilen karara güve-

nilmemesi, bazı hususlarda hukukçu olmayan kişilerden alınan raporların yeterli

olmaması gibi nedenlerin olabileceği söylendi. Alanında uzman kaliteli hukukçu-

ların yetişmesi, hukukçu olmayan bilirkişilerin hâkimler tarafından hazırlanması

gereken raporun kapsamı hakkında net bir şekilde bilgilendirilmesi ve bilirkişili-

ğin kurumsal hale getirilerek bilirkişilerin nitelikleri konusunda güven sağlanma-

sı ile Yargıtay’ın bu içtihatlarından dönmesinin sağlanabileceği ifade edildi.

“…Davacı ve karşı davalı işçi açmış olduğu bu davada, ücret ve izin alacaklarını