119

Alman ve Türk İş ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Bilirkişilik Uygulamalarının Karşılaştırılması

488

mece dava konusu alacaklar usulüne uygun şekilde hesaplatılmak ve

uzman bilirkişiye denetime elverişli rapor tanzim ettirilerek bir karar

verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.”

Yargıtay’ın bir diğer kararına göre, “Hukukçu bilirkişiden alınan

rapor denetime elverişli bulunmamaktadır. Bu nedenle 2004 yılı ve

daha sonraki yıllara ait tüm bordrolar getirtilmeli, hesap uzman bir

bilirkişiye inceleme yaptırılarak, ikramiyenin temel ücrete yansıtılıp

yansıtılmadığı açıklığa kavuşturulmalı ve sonucuna göre karar veril-

melidir. Eksik ve denetime elverişsiz bilirkişi raporu ile karar verilme-

si isabetsizdir.”

2. Bilirkişi Raporu Genel İfadelere ve Soyut Verilere

Dayanmamalıdır

Bilirkişi raporu açıklayıcı ve somut verilere dayalı olmalıdır. Genel

ifadelerden, soyut tespitlerden ve verilerden hareket eden, yetersiz bi-

lirkişi raporuna dayalı hüküm kurulması isabetsizdir.

Bu bağlamda

., 20.11.2014, E.2014/28544 , K.2014/32600. (Kişisel arşiv.)

“Davacı vekili, davacı işçiye davalı işveren tarafından kıdem tazminatının eksik

ödendiğini, ihbar tazminatı ve ikramiye ile kullanmadığı yıllık ücretli izin karşılı-

ğı ücret alacaklarının ödenmediğini belirterek, fark kıdem tazminat, ihbar tazmi-

natı, ikramiye ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep

etmiştir… Mahkemece 2004 yılı Ekim ayına kadar her ayın 15 inde ödenen ve

yılda 8 kez verilen 45 günlük ikramiyelerin, Kasım 2004 ayından itibaren temel

ücrete yansıtılmadığı ve davacının ikramiye alacağının bulunduğu ve bunun aynı

zamanda ücret farkı olduğu kabul edilmiştir. Hükme esas raporda bilirkişi, bord-

rolarda temel ücretin değişkenlik gösterdiğini saptamasına rağmen, yine de farkı

hesaplamıştır. Dosyada bulunan bordrolara göre 2004 Ekim ayı ile 2004 Kasım

ayı bordrolarının ikişer adet düzenlendiği birinde ücret miktarında değişiklik ol-

mamakla birlikte diğerinde ödemenin farklılık arzettiği anlaşılmıştır.” (Yarg. 9.

HD., 9.12.2013, 2011/37664, 2013/32120). Benzer kararlar için bkz. (Yarg. 9. HD.,

11.4.2013, E. 2012/32860, K.2013/11837).

“Eldeki davada mahkemece, uzun mesafeli seferler bakımından yapılan değer-

lendirmede, iki şöför ve bir muavinin çalışma süreleri belirlenirken şöförlerin

haftalık çalışma saatlerinin 7,5 saatten fazla olduğu kabul edilmiş ise de; dava

dosyasından davacı şirket bünyesinde çalışan şöförlerin fazla çalışma yapıp yap-

madıkları hususunda herhangi bir araştırmanın yapılmadığı ve bu yönde somut

bir verinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacı şirket bünyesinde

şöförlerin bilirkişilerin kabul ettiği şekilde fazla çalışmalarının olup olmadığının

davalı Kuruma verilen belgelerden veya gerektiğinde davacının çalışanları veya

aynı yerde benzer nitelik ve kapasitedeki işletmecilerin çalışanları dinlenmek su-

retiyle otobüs şöförlerinin fazla mesai yapıp yapmadıkları tespit edilmeli,özellikle