556 / 617
TBB Dergisi 2015 (120)
Tuğçe ÇAKIROĞLU DEMİRÇİVİ
555
ilkelerine ters düşerdi. Nitekim, doktrinde eksik teselsülde sorumlu-
lardan bir kısmına karşı zamanaşımının kesilmesinin öteki müteselsil
sorumlulara sirayet etmeyeceği çoğunlukla kabul edilmektedir ( Bkz.
Oğuzman, Borçlar Hukuku, Sh. 219; Tekinay, Borçlar Hukuku, Sh. 434,
1425-1426; Tandoğan, Mesuliyet Hukuku, Sh. 383; Çenberci, S.S. Kanu-
nu Şerhi, Sh. 301, 192 ).
Hukuk Genel Kurulu’nun 11.05.1977 gün 3068 E. 468 K; 29.04.1983
gün 2264 E. 444 K.; 07.03.1986 gün 1984/10-250 E. 1986/205 K.; 23.02.2000
gün 2000/4-103 E. 2000/124 K. ve 03.02.2010 gün 2010/10-20 E. 2010/58
K. sayılı kararlarında da açıklanan hususlar benimsenmiştir.
Somut olayda; davacı iş sözleşmesinin 09.06.2004 tarihinde feshin-
den sonra alt işverene dava açmış, bu dava temyiz edilmeden kesin-
leşmiş, 2006 yılında icra takibinde bulunmuş ve takibin semeresiz kal-
ması üzerine, önceki dosya ile hükmolunan tüm alacakların faizleri
ile birlikte tahsili için bu davayı asıl işverene karşı 05.12.2008 tarihinde
açmış, davalı asıl işveren süresinde zamanaşımı definde bulunmuştur.
Yeri gelmişken belirtilmelidir ki, 4857 sayılı İş Kanunu’nun “Ta-
nımlar” başlıklı 2. maddesinin 6. fıkrası,
“...Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile
ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf
olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işve-
ren ile birlikte sorumludur.” düzenlemesini içermektedir.
Bu hüküm, mali açıdan güçsüz olan alt işverenlerin işçilerini ücret
ve diğer hakları yönünden korumaya yönelik bir hükümdür.
Anılan madde uyarınca asıl işveren alt işverenin işçilerinin çalış-
tıkları işyeri ile ilgili Iş Kanunu’ndan ve hizmet sözleşmesinden veya
alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülük-
lerinden alt işverenle beraber birlikte sorumlu olur. Kanunda geçen
“birlikte” kavramının sorumluluk hukukunda düzenlenen kanundan
doğan müteselsil sorumluluk olduğu doktrinde kabul edilmektedir
(Çenberci Mustafa, İş Kanunu Şerhi, s. 120-121, Esener Turhan, İş Hu-
kuku, s.79, Uygur Turgut, Temel Kavramlar, s.269, Çelik Nuri, İş Hu-
kuku, s. 46, Narmanlıoğlu Unal, Ferdi Iş ilişkileri, s. 118, Tunçomağ/
Centel, İş Hukukunun Esasları, s. 58, Süzek Sarper, İş Hukuku, s. 42,
Güzel Ali, Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisi, s. 45, Aktaran Aydınlı İb-
rahim, Türk İş Hukukunda Alt işveren ilişkisi ve Muvazaa Sorunu,
Seçkin Yayınevi, Ankara, 2008, s. 190-191).