559 / 617
Asıl İşveren ve Alt İşveren Arasındaki Müteselsil Sorumluluğun Yeni Borçlar Kanunu Hükümleri ...
558
2)İLK DERECE MAHKEMESİ-YARGITAY 9. HUKUK
DAİRESİ ve YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNUN
VERDİĞİ KARARLAR
İlk derece Mahkemesi, davalı Bakanlığın asıl işveren olarak alt iş-
verenin borçlarından müteselsil sorumluluğu bulunduğunu ve müte-
selsil borçluların biri hakkında açılan dava ile zamanaşımı kesildiğin-
de diğeri hakkında da zamanaşımının kesileceği gerekçesiyle, bilirkişi
raporunda belirlenen miktar uyarınca davanın kısmen kabulüne karar
vermiştir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi ise açılan dava sonucunda davalı asıl
işverenin süresi içerisinde zamanaşımı definde bulunduğunu, hükme
esas alınan bilirkişi raporunda, Borçlar Kanun’un 123. Maddesi ge-
rekçe gösterilerek fazla çalışma ve genel tatil alacakları yönünden alt
işverene açılan dava ile zamanaşımının kesildiğini belirtilerek zama-
naşımı definin nazara alınmadığını, asıl işverene dava açıldığı tarih-
te yürürlükte olan Borçlar Kanunu’nun 51. maddesine göre davacı ile
davalılar arasındaki ilişkinin eksik teselsül ilişkisine dayandığından
alt işverene karşı açılan davanın asıl işveren yönünden zamanaşımını
kesmesinin mümkün olmadığı ve bu nedenle 5 yıllık zamanaşımı sü-
resine tabi alacaklar yönünden zamanaşımına uğrayan fazla çalışma
ve genel tatil alacağı yönünden bu konuda bir değerlendirme yapılma-
dan tamamının kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu tespit
ederek, anılan kararı bozmuş ve dosyayı ilk derece mahkemesine geri
göndermiştir.
İlk derece Mahkemesi, aynı konuda verilen bir çok kabul kararının
daha önceden onandığı ,bozma ilamına uyulması halinde çalışanlar
arasında eşitsizlik doğacağı gerekçesiyle verdiği kararda direnmiştir.
Direnme kararı üzerine dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ‘na
gönderilmiş, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda davacıya
karşı müteselsil sorumlu olanlardan, dava dışı alt işverenin sorumlu-
luğunun akitten, davalı asıl işverenin sorumluluğunun ise kanundan
kaynaklandığı, asıl ve alt işveren işçilik alacakları bakımından işçi-
ye karşı farklı hukuki sebepler nedeniyle sorumlu olduğu, davacı ile
davalı arasındaki ilişkinin, dava açıldığı tarihte yürürlükte olan mül-
ga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 51. maddesi uyarınca eksik teselsül
ilişkisine dayandığı ve 818 sayılı Kanun ‘un 134. maddesi hükmünün
eksik teselsülde yani Borçlar Kanunu ‘nun 51. maddesine dayanan mü-