560 / 617
TBB Dergisi 2015 (120)
Tuğçe ÇAKIROĞLU DEMİRÇİVİ
559
teselsil sorumlulukta uygulama olanağı bulunmaması nedeniyle, alt
işverene karşı açılan davanın asıl işverene karşı zamanaşımını kesme-
si mümkün olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz itirazlarını
kabul ederek, kararın bozulmasına, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanu-
nu ‘nun 8. maddesinin 3. fıkrası gereğince karar düzeltme yolu kapalı
olarak karar vermiştir.
KARARIN İNCELENMESİ
A)GENEL OLARAK ASIL İŞVEREN-ALT İŞVEREN İLİŞKİSİ
Daha önceden de belirttiğimiz üzere, somut olayda tespit edil-
mesi gereken husus, İş Kanunu’nun 2. maddesinin 6. fıkrasına göre
geçerli olan bir asıl işveren-alt işverenlik ilişkisinde asıl işverenin alt
işverenin işçilerine olan borçlarından müteselsil sorumluluğu ve mü-
teselsil borçlulardan birine açılan dava ile zamanaşımı kesildiğinde,
diğer borçlu hakkında da zamanaşımının kesilip kesilemeyeceğidir.
Bu noktada yeni Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlüğü ve uygulama
şekli dikkate alındığında, geçmişe etkili olma kuralları çerçevesinde,
kanunda düzenlenen müteselsil sorumluluk hükümleri ve özellik-
le eksik teselsül uygulamasının kaldırılmasıyla, asıl işveren alt işve-
ren arasındaki müteselsil sorumluluk ilişkisine etkisinin tartışılması
önem arz etmektedir
Davaya konu olayda, davalı Bakanlık ile davacıyı çalıştıran alt iş-
veren arasında, asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu konusunda,
ilk derece mahkemesi ile Yargıtay ilgili Dairesi ve Hukuk Genel Kuru-
lu arasında uyumsuzluk bulunmamaktadır. Bu ilişkinin hukukumuz-
daki düzenleniş biçimine öz olarak bakılması konunun zamanaşımı
yönünden tartışılmasında katkı sağlayacaktır.
Asıl işverenle alt işveren arasında alt işveren işçilerine karşı mü-
teselsil sorumluluk doğuran istihdam ilişkisinin kaynağı olan huku-
ki ilişki, eser sözleşmesi, taşıma sözleşmesi, işletme kirası gibi Borçlar
Kanununa tabi bir sözleşme olup, bu sözleşmenin geçerlilik koşulları
Borçlar Kanununda düzenlenmiştir. 4857 sayılı Kanunla bu ilişkinin
İş Kanunu çerçevesinde bir asıl işveren alt işveren ilişkisine temel teş-
kil etmesi haline özgü sınırlamalar getirilmiştir.
2
2
KübraDoğanYenisey, “Asıl İşverenAlt İşveren İlişkisi ve Bu İlişkidenkaynaklanan
Hukuki Sorunlar”, Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisi ve Uygulamadaki Sorunlar